Javier Sotomayor – Wikipedia, wolna encyklopedia

Javier Sotomayor Sanabria

Data i miejsce urodzenia	13 października 1967 Limonar
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kuba Igrzyska olimpijskie złoto Barcelona 1992 lekkoatletyka (skok wzwyż) srebro Sydney 2000 lekkoatletyka (skok wzwyż) Mistrzostwa świata złoto Stuttgart 1993 skok wzwyż złoto Ateny 1997 skok wzwyż srebro Tokio 1991 skok wzwyż srebro Göteborg 1995 skok wzwyż Halowe mistrzostwa świata złoto Budapeszt 1989 skok wzwyż złoto Toronto 1993 skok wzwyż złoto Barcelona 1995 skok wzwyż złoto Maebashi 1999 skok wzwyż srebro Paryż 1985 skok wzwyż brąz Sewilla 1991 skok wzwyż

Javier Sotomayor Sanabria (ur. 13 października 1967 w Limonar na Kubie) – kubański lekkoatleta specjalizujący się w skoku wzwyż, aktualny rekordzista świata w tej konkurencji, z wynikiem 2,45 m. Wujek Lorenzo Sotomayora, boksera i wicemistrza olimpijskiego^[1].

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

W 1984 ustanowił w Hawanie rekord świata juniorów wynikiem 2,33 m. Nie mógł wziąć udziału w igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles ze względu na bojkot tych zawodów przez Kubę; na zawodach Przyjaźń-84 w Moskwie zajął 2. miejsce. W 1985 zdobył srebrny medal na pierwszych halowych mistrzostwach świata w Paryżu.

Zwyciężył na mistrzostwach świata juniorów w 1986 w Atenach. Zdobył złoty medal na igrzyskach panamerykańskich w 1987 w Indianapolis. Na mistrzostwach świata w Rzymie w tym roku zajął 9. miejsce. W 1988 ustanowił po raz pierwszy rekord świata wynikiem 2,43 w Salamance. Znowu nie wziął udziału w igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu z uwagi na bojkot igrzysk przez Kubę. Zdobył złoty medal na halowych mistrzostwach świata w 1989 w Budapeszcie (ustanowił wówczas aktualny do tej pory halowy rekord świata – 2,43 m) i na uniwersjadzie w 1989 w Duisburgu. 29 lipca 1989 poprawił swój rekord świata na otwartym stadionie do 2,44 m (w San Juan w Portoryko). Został brązowym medalistą halowych mistrzostw świata w 1991 w Sewilli oraz wicemistrzem podczas mistrzostw świata w 1991 w Tokio. Obronił tytuł na igrzyskach panamerykańskich w 1991 w Hawanie.

Na swych pierwszych igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie zdobył złoty medal. Zwyciężył również na halowych mistrzostwach świata w 1993 w Toronto oraz na mistrzostwach świata w 1993 w Stuttgarcie. 27 lipca 1993 w Salamance ustanowił kolejny (aktualny do dziś) rekord świata wynikiem 2,45 m.

W 1995 Sotomayor zwyciężył na halowych mistrzostwach świata w Barcelonie oraz igrzyskach panamerykańskich w Mar del Plata, a na mistrzostwach świata w Göteborgu zajął 2. miejsce. Igrzyska olimpijskie w 1996 w Atlancie były dla niego nieudane – zajął w finale 11. miejsce.

Został złotym medalistą mistrzostw świata w 1997 w Atenach oraz halowych mistrzostw świata w 1999 w Maebashi. W 1999 podczas igrzysk panamerykańskich w Winnipeg został przyłapany na zażywaniu kokainy i zdyskwalifikowany na 2 lata. Dyskwalifikację później skrócono i mógł wystartować w igrzyskach olimpijskich w 2000 w Sydney, gdzie zdobył srebrny medal. Na mistrzostwach świata w 2001 w Edmonton zajął początkowo 4. miejsce, ale później mu je odebrano, kiedy ponownie wykryto u niego doping. Środkiem, który znaleziono w jego organizmie, był steryd anaboliczny: nandrolon^[2]. Po dyskwalifikacji zakończył karierę.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Javier Sotomayor w bazie World Athletics (ang.).
• Wyniki olimpijskie Sotomayora na stronie sports-reference.com. [dostęp 2009-04-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 lipca 2011)]. (ang.).