Jarosław Urbaniak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jarosław Urbaniak
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 sierpnia 1966
Ostrów Wielkopolski

Prezydent Ostrowa Wielkopolskiego
Okres

od 14 grudnia 2010
do 8 grudnia 2014

Przynależność polityczna

Platforma Obywatelska

Poprzednik

Radosław Torzyński

Następca

Beata Klimek

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi

Jarosław Piotr Urbaniak (ur. 7 sierpnia 1966 w Ostrowie Wielkopolskim) – polski polityk, samorządowiec, menedżer, poseł na Sejm V, VI, VIII, IX i X kadencji, prezydent Ostrowa Wielkopolskiego w latach 2010–2014.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia jest magistrem zarządzania, ukończył studia na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego. Ukończył też studia magisterskie z logiki na Wydziale Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Po studiach pracował jako nauczyciel matematyki w szkołach średnich w Kaliszu i Ostrowie Wielkopolskim, a także jako menedżer w prywatnych przedsiębiorstwach. Do 1998 pełnił funkcję kierownika Urzędu Rejonowego w Ostrowie Wielkopolskim. Od 1998 do 2005 był radnym Ostrowa Wielkopolskiego, a w latach 1998–2002 jednocześnie członkiem zarządu miasta.

Należał kolejno do Ruchu Obywatelskiego Akcja Demokratyczna, Unii Demokratycznej, Unii Wolności oraz Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego. W 2001 współtworzył struktury Platformy Obywatelskiej w województwie wielkopolskim. W wyborach w 2005 został z jej listy wybrany posłem V kadencji w kalisko-leszczyńskim okręgu wyborczym. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 19 788 głosów. 6 listopada 2009 został powołany na członka sejmowej komisji śledczej ds. zbadania nielegalnych nacisków na kształt ustawy o grach i zakładach wzajemnych.

W drugiej turze wyborów samorządowych w 2010 został wybrany na urząd prezydenta Ostrowa Wielkopolskiego[1], w związku z czym wygasł jego mandat poselski (jego miejsce w Sejmie zajął Łukasz Borowiak). W 2014 nie uzyskał reelekcji, przegrywając w drugiej turze wyborów z Beatą Klimek[2].

W wyborach w 2015 ponownie został wybrany do Sejmu (uzyskał 14 218 głosów)[3]. W wyborach w 2019 i 2023 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję, kandydując z ramienia Koalicji Obywatelskiej i zdobywając odpowiednio 17 767 głosów oraz 50 724 głosy[4][5]. W X kadencji Sejmu został przewodniczącym Komisji Regulaminowej, Spraw Poselskich i Immunitetowych[6].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 2012 został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2015-07-18].
  2. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-07-18].
  3. Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
  4. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-17].
  5. Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-19].
  6. Przewodniczący komisji sejmowych. Oto pełna lista. dorzeczy.pl, 21 listopada 2023. [dostęp 2023-11-21].
  7. M.P. z 2012 r. poz. 865

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]