Jarome Iginla – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jarome Iginla
Ilustracja
Jarome Iginla w barwach Calgary Flames (2008)
Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1977
Edmonton, Alberta

Obywatelstwo

Kanada

Wzrost

188 cm

Pozycja

napastnik (prawoskrzydłowy)

Uchwyt

prawy

Draft

NHL 1995, numer: 11 (1 runda)
Dallas Stars

Jarome Arthur-Leigh Adekunle Tig Junior Elvis Iginla (ur. 1 lipca 1977 w Edmonton) – kanadyjski hokeista, reprezentant Kanady, trzykrotny olimpijczyk.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Jego ojciec pochodzi z Nigerii. Po przybyciu do Kanady i zmienił swoje imię z Adekunle (w języku joruba oznaczało Wielkie Drzewo) na Elvis[1]. Jest prawnikiem. Jego matka Susan pochodzi z Oregon. Rodzice Jarome’a rozwiedli się gdy miał rok[2][3].

W latach 1993–1995 występował w klubie Kamloops Blazers w rozgrywkach Western Hockey League (WHL) odnosząc z nią sukcesy drużynowe. W drafcie NHL z 1995 został wybrany przez Dallas Stars w 1 rundzie draftu z numerem 11, został jednak oddany przez zespół z Dallas do klubu Calgary Flames. W jego barwach zadebiutował w NHL fazie play-off sezonu NHL (1995/1996). W zespole grał w latach 1996–2013. Od 2003 roku był kapitanem drużyny. W 2004 dotarł wraz z zespołem do finału NHL, jednak w decydującym, siódmym finałowym meczu o Puchar Stanleya zespół Flames przegrał z ekipą Tampa Bay Lightning. Pod koniec marca 2013 został zawodnikiem Pittsburgh Penguins[4][5]. Od lipca 2013 zawodnik Colorado Avalanche związany roczną umową[6]. W marcu 2017 został zawodnikiem Los Angeles Kings[7]. W barwach tego zespołu dokończył sezon. W lipcu 2018 ogłosił zakończenie kariery zawodniczej[8][9].

Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata w 1997, na zimowych igrzyskach olimpijskich 2002, 2006, 2010 oraz Pucharu Świata 2004

W 2007 został jednym ze współwłaścicieli klubu Kamloops Blazers.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Jarome Iginla wraz z trofeum Molson Cup (2009)
Jarome Iginla podczas ZIO 2010
Jarome Iginla podczas wręczenia Złotego Kija za strzelenie 500. gola w lidze NHL (2012)
Jarome Iginla w barwach Pittsburgh Penguins (2013)
Reprezentacyjne
Klubowe
Indywidualne
Wyróżnienie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. https://www.nhl.com/ice/news.htm?id=406226&navid=DL%7CNHL%7Chome.
  2. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-20)].
  3. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-03)].
  4. Penguins Acquire Forward Jarome Iginla from Calgary in Exchange for Ben Hanowski, Kenny Agostino and a 2013 First-Round Draft Pick | NHL.com [online], penguins.nhl.com [dostęp 2017-11-24] (ang.).
  5. Hokej.net – Jarome Iginla w Penguins! [online], www.hokej.net [dostęp 2017-11-24] (ang.).
  6. The Signing of Iginla Highlights B’s Transactions on 7/5 | NHL.com [online], bruins.nhl.com [dostęp 2017-11-24] (ang.).
  7. [Welcome to...] [online], twitter.com [dostęp 2017-11-24] (ang.).
  8. Iginla To Announce Retirement | Nhl.Com [online], www.nhl.com [dostęp 2018-07-27] (ang.).
  9. Retired Iginla on playing in Calgary: 'It was a true honour’ | CBC Sports [online], www.cbc.ca [dostęp 2018-07-31] (ang.).
  10. Dan Rosen: Iginla, Hossa, Lowe lead Hockey Hall of Fame Class of 2020. nhl.com, 2020-06-24. [dostęp 2020-12-18]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]