Jarmo Jääskeläinen – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jarmo Jääskeläinen
Data i miejsce urodzenia

2 sierpnia 1937
Viipuri, Finlandia
(obecnie Wyborg, Rosja)

Data i miejsce śmierci

2 stycznia 2022
Helsinki, Finlandia

Zawód

dziennikarz, producent filmowy, reżyser filmów dokumentalnych

Lata aktywności

1965–2005

Jarmo Jääskeläinen (ur. 2 sierpnia 1937 w Viipuri, Finlandia, obecnie Wyborg w Rosji, zm. 2 stycznia 2022 w Helsinkach[1]) – fiński dziennikarz, producent i reżyser filmów dokumentalnych. Tematyka polska zajmowała w jego twórczości szczególne miejsce[2].

W 1965 rozpoczął studia w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi. Od 1967 pracował równocześnie jako korespondent radia Yleisradio w Polsce. Po powrocie do Finlandii został producentem filmowym i pedagogiem. Założył Documentary Project w YLE TV2 (1990-1997). W 1998 otrzymał honorowy tytuł profesora.

Wybrana filmografia[edytuj | edytuj kod]

  • 1977: Ylioppilaan kuolema (o sprawie Stanisława Pyjasa)
  • 1977: Najlepsze miejsce na ziemi (film o roku z życia starego poszukiwacza złota, żyjącego samotnie na północy Finlandii, dubbing Jana Himilsbacha)
  • 1982: Vankilan rajattu vapaus (o Polsce w latach 1980-1981)
  • 1983: Nälkäsairaus, 1983 (o getcie warszawskim)
  • 1985: Messu isänmaan puolesta (o zamordowaniu Jerzego Popiełuszki)
  • 1987: Lastauspaikka – Umschlagsplatz, 1987 (o getcie warszawskim)
  • 1989: Sankarit ja marttyyrit (o getcie w miasteczku Nowy Korczyn)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dokumenttiohjaaja Jarmo Jääskeläinen on kuollut. yle.fi. [dostęp 2022-01-02]. (fiń.).
  2. ↑ Marek Mądrzak (2013-08-24): Jarmo Jääskeläinen - jak się Pan czuje?. salon24.pl. [dostęp 2013-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-15)]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jarmo_Jääskeläinen&oldid=72126397”