Jan Szczepański (bokser) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zobacz też: inne osoby nazywające się Jan Szczepański.

Jan Szczepański

Szczepański (z lewej) w walce z Martschem z NRD w 1960
Data i miejsce urodzenia	20 listopada 1939 Małecz
Data i miejsce śmierci	15 stycznia 2017 Warszawa
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Igrzyska olimpijskie złoto Monachium 1972 boks (waga lekka) Mistrzostwa Europy złoto Madryt 1971 waga lekka
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Antoni Szczepański (ur. 20 listopada 1939 w Małczu, zm. 15 stycznia 2017 w Warszawie) – polski bokser, mistrz olimpijski i mistrz Europy w wadze lekkiej, wielokrotny mistrz Polski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Zawodowy wojskowy w korpusie chorążych (starszy chorąży) Ludowego Wojska Polskiego. W 1968 ukończył Technikum Mechaniczne w Zielonce. Lata młodzieńcze spędził w Tomaszowie Mazowieckim. Treningi i karierę sportową rozpoczął w Pogoni Zduńska Wola. Reprezentował barwy KS Pilica Tomaszów Mazowiecki (1956-1959) i Legii Warszawa (1959-1975). Wystąpił 15 razy w reprezentacji Polski, od 1958 zdobywał medale mistrzostw Polski, w tym złoto w kategorii lekkiej (1962) oraz złoto w drużynie (z Legią, 1961, 1962, 1963). Ze względów zdrowotnych nie startował w latach 1963–1968; po powrocie do sportu osiągnął największe sukcesy – w kategorii lekkiej zdobył mistrzostwo Europy (Madryt 1971) oraz mistrzostwo olimpijskie (Monachium 1972). Sięgał również po kolejne tytuły mistrza Polski indywidualnie (1969 i 1970 w kategorii lekkiej, 1971 i 1974 w kategorii lekkopółśredniej; w 1971 tytuł początkowo mu odebrano za zdjęcie szarfy mistrzowskiej i oddanie jej publiczności, później tytuł przywrócono) i drużynowo (z Legią, 1969, 1971, 1973). Ogółem stoczył 290 walk, z czego 251 wygrał, 15 zremisował i 24 przegrał.

Po zakończeniu kariery trenował bokserów Polonii Warszawa oraz KSZO Ostrowiec Świętokrzyski^[1].

Za wybitne osiągnięcia sportowe został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1972)^[2] oraz Złotym Krzyżem Zasługi (dwukrotnie), a także (jako pierwsza osoba^[3]) honorowym obywatelstwem gminy Lubochnia. Otrzymał także (2002) Nagrodę im. Aleksandra Rekszy. Imię Jana Szczepańskiego nadano Kompleksowi Kulturalno-Sportowo-Rekreacyjnemu w Lubochni^[4].

Zmarł 15 stycznia 2017 w Warszawie^[5]. 26 stycznia 2017 został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie^[6] (kwatera G-tuje-31)^[7].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W 1962 ożenił się z Wiesławą Szczepańską. Miał z nią dwoje dzieci: córkę Marzenę (ur. 1963) i syna Grzegorza (ur. 1975).

Film[edytuj | edytuj kod]

Wystąpił m.in. w filmach Marka Piwowskiego Przepraszam, czy tu biją? i Uprowadzenie Agaty oraz w filmie krótkometrażowym Piotra Andrejewa Za ciosem. Zagrał główną rolę w telewizyjnym filmie Powrót Filipa Bajona. Ten film, podobnie jak film Klincz według scenariusza Filipa Bajona i Piotra Andrejewa były częściowo inspirowane historią bokserskiej kariery Jana Szczepańskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Zygmunt Głuszek, Polscy Olimpijczycy 1924-1984, Warszawa 1988
• Piotr Osmólski, Leksykon boksu, Warszawa 1989
• Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny, edycja 3, Warszawa 1993
• Teresa Zalewska (opr.), Tomaszowscy olimpijczycy w stulecie igrzysk olimpijskich ery nowożytnej 1896-1996, Tomaszów Mazowiecki 1996, ISBN 83-902376-2-8, s. 20 (fot.).
• Bogdan Tuszyński, Polscy olimpijczycy XX wieku, Wrocław 2004

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Polski Komitet Olimpijski: Jan Szczepański – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 marca 2016)]. (pol.).
• Jan Szczepański w internetowej bazie filmowej Filmweb
• Jan Szczepański w internetowej bazie filmu polskiego