French
DeutschJan Sawańczuk – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
![podporucznik[1]](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b9/PL_Epolet_ppor.svg/50px-PL_Epolet_ppor.svg.png){kind=small} podporucznik[1] | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    | |
Jan Sawańczuk (ur. 1845 we Lwowie, zm. 21 stycznia 1941), powstaniec 1863, działacz społeczny w Lublinie. Podporucznik weteran[1][2].
Pochodził ze Lwowa. W czasie powstania styczniowego walczył na Lubelszczyźnie. W latach 1881-1915 prowadził fabrykę powozów w Kamieńcu Podolskim. W 1915 internowany przez Rosjan w Hajsynie. Wrócił do Kamieńca Podolskiego, gdzie działał w Polskiej Radzie Narodowej. Do Polski repatriował się w 1922. Osiadł w Lublinie, gdzie był prezesem Komitetu Wsparć Weteranów 1863 r., a od 1934 Koła Weteranów 1863 r.[3]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości (1918) w okresie II Rzeczypospolitej został awansowany do stopnia podporucznika weterana Wojska Polskiego[4]. W 1929 roku był jednym z pięciu obok Henryka Mareckiego, Lucyny Żukowskiej, Feliksa Krukowskiego i Karola Ejbisza delegatów Komitetu Wsparć Weteranów 1863 roku w Lublinie na obchody Święta Weteranów 1863 w dniach 22-23 września w Poznaniu[3]. Został pochowany na cmentarzu wojennym w Lublinie[5]. W 1930 roku został odznaczony Krzyżem Niepodległości z Mieczami[6]. Posiadał również Krzyż Walecznych, Krzyż 70-lecia Powstania Styczniowego i Miecze Hallerowskie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Oficerowie-weterani uczestnicy powstania narodowego 1863 r.. W: Rocznik Oficerski 1923.. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych Sztab Generalny - Oddział V., 1923, s. 44.
- ↑ List uczestników powstania narodowego 1863 r.. W: Rocznik Oficerski 1932.. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych Sztab Generalny - Oddział V., 1932, s. 918.
- ↑ a b Andrzej Kaproń. Komitet Wsparć Weteranów 1863 roku w Lublinie. „Annales Universitatis mariae Curie-Skłodowka Lublin - Polonia”. LII/LIII Sectio F, s. 115-127, 1997/1998. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932, s. 920.
- ↑ Groby uczestników powstania styczniowego na cmentarzach Lublina. Lublin: Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie, Towarzystwo Miłośników Lublina, 1985, s. 46.
- ↑ Zarządzenie o nadaniu Krzyża Niepodległości z Mieczami, Krzyża Niepodległości i Medalu Niepodległości. Monitor Polski 1930 nr 260 poz. 4350. [dostęp 2014-03-22]. (pol.).
Źródło[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Kaproń, Jeden z ostatnich (ppor. Jan Sawańczuk), "Dziennik Wschodni" z 23 października 1996