Jan Konzal – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Konzal
Ilustracja
Grób biskupa Jan Konzal
Kraj działania

Czechosłowacja, Czechy

Data urodzenia

5 maja 1935

Data śmierci

16 listopada 2021

Wyznanie

Katolicyzm

Diakonat

Marzec 1972

Prezbiterat

Maj 1972

Jan Konzal (ur. 5 maja 1935 w Zbuzany-Třebonice, zm. 16 listopada 2021) – czeski potajemnie wyświęcony żonaty biskup podziemnego Kościoła katolickiego, który istniał w Czechosłowacji w czasach komunizmu. Z wykształcenia był inżynierem elektrotechnikiem.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Od młodości był związany z tajnymi strukturami Kościoła katolickiego. W r. 1960 na trzy lata trafił do więzienia za udział w potajemnie sprawowanych mszach świętych.

W 1968 r. ożenił się z Magdaleną Mazancovą.

W marcu 1972 r. podziemny biskup Bedřich Provazník wyświęcił go na diakona, a w maju tego samego roku na kapłana. 10 lat później 29 maja 1982 r. inny podziemny biskup Fridolín Zahradník wyświęcił go na biskupa.

Po upadku komunizmu nie potrafił dojść do zgody ani z kard. Vlkem, dawnym kolegą z podziemia, ani ze Stolicą Apostolską i dlatego nie włączył się do struktur oficjalnego Kościoła, lecz nadal pozostał w „podziemiu”, prowadząc w Pradze niewielką wspólnotę żonatych tajnych księży, ich żon i nielicznej grupy świeckich. Z czasem jego poglądy coraz bardziej się liberalizowały, tak że często nie mieściły się już w granicach katolickiej ortodoksji. Zasłynął m.in. z postulatu, by mężczyźni spowiadali się nie kapłanowi, lecz swym żonom.