Jan Komierowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Komierowski (ur. 24 stycznia 1798 w Drwalewie, zm. 16 grudnia 1882) – prawnik, ziemianin, urzędnik administracji państwowej, brał udział w powstaniu listopadowym (odznaczony Złotym Orderem Virtuti Militari 9 września 1831 r.). Wydał utwory poetyckie Andrzeja Morsztyna[1] i przetłumaczył 10 dramatów Williama Szekspira, które ukazały się anonimowo w trzech tomach drukowanych w Warszawie w latach 1857–1860[2]. Na początku XX wieku autorstwo tych przekładów przypisano mylnie Józefowi Komierowskiemu (1813–1861), poecie związanemu z paryską emigracją[3].


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Poezye Zbigniewa Morsztyna ze starego rękopisu pierwszy raz staraniem prywatnem wydane, Poznań 1844.
  2. Dramata Willjama Shakespeare’a. Przekład z pierwotworu, Tom 1: Hamlet, Romeo i Julia, Warszawa 1857; Dramata Willjama Shakespear’a. Przekład z pierwotworu, Tom 2: Makbet, Król Lear, Wieczór Trzech Króli i Krotochwila z pomyłek, Warszawa 1858; Dramata Willjama Shakespear’a. Przekład z pierwotworu, Tom 3: Ryszard III, Ukrócenie spornej, Kupiec wenecki i Wiele hałasu o nic, Warszawa 1858 [1860]. Dramaty Szekspira w przekładzie Jana Komierowskiego oraz omówienie jego sylwetki i dorobku przekładowego dostępne są w cyfrowym repozytorium Polski Szekspir UW.
  3. Anna Cetera-Włodarczyk, Alicja Kosim, Polskie przekłady Shakespeare'a w XIX wieku, Część I: zasoby, strategie, recepcja, wyd. 1, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2019, s. 120-143, ISBN 978-83-235-3866-0 [dostęp 2019-05-08].