Jan IV (papież) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan IV
Ioannes Quartus
Papież
Biskup Rzymu
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

brak danych
Zadar

Data śmierci

12 października 642

Miejsce pochówku

bazylika św. Piotra

Papież
Okres sprawowania

24 grudnia 640–12 października 642

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

rzymskokatolicki

Pontyfikat

24 grudnia 640

Jan IV (ur. w Dalmacji, zm. 12 października 642[1]) – 72. papież w okresie od 24 grudnia 640 do 12 października 642[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z Dalmacji; jego ojcem był Wenacjusz, doradca prawny egzarchy raweńskiego[1]. Zanim objął tron papieski po Sewerynie (w cztery miesiące od jego śmierci) był archidiakonem[1].

Podobnie jak Seweryn obstawał przy odrzuceniu monoteletyzmu (w 641 zwołał synod, który odrzucił tę teorię), jednocześnie starał się usprawiedliwić powiązania Honoriusza I z herezją, broniąc go przed cesarzem Konstansem II[2]. W czasie pontyfikatu wystosował list do biskupów irlandzkich ostrzegając ich przed pelagianizmem i potępiając zwyczaj obchodzenia Wielkanocy w czasie żydowskiej Paschy[1].

Kiedy jego ojczysty kraj był w potrzebie, Jan IV wysłał tam opata Marcina i powierzył mu znaczną sumę pieniędzy na wykupienie jeńców[1]. W testamencie zapisał każdemu ze swoich księży roczne stypendium[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 105-106. ISBN 83-06-02633-0.
  2. a b Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 40-41. ISBN 83-7006-437-X.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Pope John IV. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-10-01]. (ang.).