Jan Henryk Józef Jerzy Flemming – Wikipedia, wolna encyklopedia
Fleming | |
Graf | |
Rodzina | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka | Henrietta Lubomirska |
Jan Henryk Józef Jerzy Flemming (ur. 17 listopada 1752 w Dreźnie; zm. 19 sierpnia 1830 w Crossen an der Elster) – polski urzędnik dworski, miecznik wielki koronny.
Pochodził z rodu Flemmingów. Był synem polskiego generała i saskiego dyplomaty Karla Georga Friedricha Flemminga i Henrietty księżnej Lubomirskiej[1]. Był prawnukiem hetmana wielkiego koronnego Hieronima Augustyna Lubomirskiego. Z wyznania był ewangelikiem[2].
Zmarł w pałacu Flemmingów w Crossen.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Johann Heinrich Joseph Georg von Flemming : Genealogie durch Christoph GRAF von POLIER - Geneanet [online], gw.geneanet.org [dostęp 2017-11-18] (niem.).
- ↑ Deutsche Biographie - Flemming, Johann Heinrich Josef Georg von [online], www.deutsche-biographie.de [dostęp 2017-11-18] .