Jan Gunnarsson – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Gunnarsson
Państwo

 Szwecja

Data i miejsce urodzenia

30 maja 1962
Olofström

Wzrost

185 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

1979

Zakończenie kariery

1994

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

25 (9 grudnia 1985)

Australian Open

SF (1989)

Roland Garros

4R (1984)

Wimbledon

4R (1991)

US Open

1R (1986)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

9

Najwyżej w rankingu

20 (30 kwietnia 1984)

Australian Open

1R (1989, 1991, 1992)

Roland Garros

3R (1985)

Wimbledon

2R (1980, 1985–1987)

US Open

1R (1986)

Jan Gunnarsson (ur. 30 maja 1962 w Olofström) – szwedzki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę zawodową Gunnarsson rozpoczął w 1979 roku, a zakończył w 1994 roku.

W grze pojedynczej wygrał jeden turniej kategorii ATP World Tour oraz osiągnął cztery finały. W zawodach wielkoszlemowych jego najlepszym wynikiem jest awans do półfinału Australian Open z 1989 roku, gdzie odpadł po porażce z Miloslavem Mečířem.

W grze podwójnej Szwed zwyciężył w dziewięciu zawodach z cyklu ATP World Tour i dotarł do dziesięciu finałów.

W latach 1985–1990 reprezentował Szwecję w Pucharze Davisa. W 1989 roku awansował z zespołem do finału rozgrywek, gdzie Szwecja przegrała 2:3 z Republiką Federalną Niemiec.

W rankingu gry pojedynczej Gunnarsson najwyżej był na 25. miejscu (9 grudnia 1985), a w klasyfikacji gry podwójnej na 20. pozycji (30 kwietnia 1984).

Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]

Nazwa
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
ATP Tour World Championships
ATP Masters Series
ATP Championship Series
ATP World Series

Gra pojedyncza (1–4)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 18 marca 1984 Metz Twarda (hala) Indie Ramesh Krishnan 3:6, 3:6
Zwycięzca 1. 24 listopada 1985 Wiedeń Twarda (hala) Belgia Libor Pimek 6:7, 6:2, 6:4, 1:6, 7:5
Finalista 2. 12 października 1986 Tuluza Twarda (hala) Francja Guy Forget 6:4, 3:6, 2:6
Finalista 3. 19 lipca 1987 Stuttgart Ceglana Czechosłowacja Miloslav Mečíř 0:6, 2:6
Finalista 4. 26 maja 1991 Bolonia Ceglana Włochy Paolo Canè 7:5, 3:6, 5:7

Gra podwójna (9–10)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 8 listopada 1982 Sztokholm Twarda (hala) Stany Zjednoczone Mark Dickson Stany Zjednoczone Sherwood Stewart
Stany Zjednoczone Ferdi Taygan
7:6, 6:7, 6:4
Zwycięzca 2. 13 marca 1983 Nancy Twarda (hala) Szwecja Anders Järryd Chile Ricardo Acuña
Chile Belus Prajoux
7:5, 6:3
Finalista 1. 22 maja 1983 Rzym Ceglana Stany Zjednoczone Mike Leach Paragwaj Francisco González
Paragwaj Víctor Pecci
2:6, 7:6, 4:6
Zwycięzca 3. 15 kwietnia 1984 Nicea Ceglana Dania Michael Mortensen Chile Hans Gildemeister
Ekwador Andrés Gómez
6:1, 7:5
Finalista 2. 22 kwietnia 1984 Monte Carlo Ceglana Szwecja Mats Wilander Australia Mark Edmondson
Stany Zjednoczone Sherwood Stewart
2:6, 1:6
Zwycięzca 4. 22 lipca 1984 Båstad Ceglana Dania Michael Mortensen Hiszpania Juan Avendaño
Brazylia Fernando Roese
6:0, 6:0
Finalista 3. 21 października 1984 Kolonia Twarda (hala) Szwecja Joakim Nyström Polska Wojciech Fibak
Stany Zjednoczone Sandy Mayer
1:6, 3:6
Finalista 4. 18 listopada 1984 Treviso Ceglana Stany Zjednoczone Sherwood Stewart Czechosłowacja Pavel Složil
Stany Zjednoczone Tim Wilkison
2:6, 3:6
Zwycięzca 5. 25 listopada 1984 Tuluza Twarda (hala) Dania Michael Mortensen Czechosłowacja Pavel Složil
Stany Zjednoczone Tim Wilkison
6:4, 6:2
Finalista 5. 29 września 1985 Barcelona Ceglana Dania Michael Mortensen Hiszpania Sergio Casal
Hiszpania Emilio Sánchez
3:6, 3:6
Finalista 6. 27 października 1985 Kolonia Twarda (hala) Szwecja Peter Lundgren Austria Alex Antonitsch
Holandia Michiel Schapers
4:6, 5:7
Finalista 7. 6 kwietnia 1986 Kolonia Twarda (hala) Szwecja Peter Lundgren Nowa Zelandia Kelly Evernden
Stany Zjednoczone Chip Hooper
4:6, 7:6, 3:6
Zwycięzca 6. 28 września 1986 Barcelona Ceglana Szwecja Joakim Nyström Peru Carlos di Laura
Włochy Claudio Panatta
6:3, 6:4
Finalista 8. 19 października 1986 Bazylea Twarda (hala) Czechosłowacja Tomáš Šmíd Francja Guy Forget
Francja Yannick Noah
6:7, 4:6
Zwycięzca 7. 12 lipca 1987 Gstaad Ceglana Czechosłowacja Tomáš Šmíd Francja Loïc Courteau
Francja Guy Forget
7:6, 6:2
Finalista 9. 12 lutego 1989 Rotterdam Dywanowa (hala) Szwecja Magnus Gustafsson Czechosłowacja Miloslav Mečíř
Czechosłowacja Milan Šrejber
6:7, 0:6
Zwycięzca 8. 22 października 1989 Wiedeń Dywanowa (hala) Szwecja Anders Järryd Stany Zjednoczone Paul Annacone
Nowa Zelandia Kelly Evernden
6:2, 6:3
Finalista 10. 15 lipca 1990 Båstad Ceglana Udo Riglewski Szwecja Ronnie Båthman
Szwecja Rikard Bergh
1:6, 4:6
Zwycięzca 9. 21 kwietnia 1991 Nicea Dywanowa (hala) Szwecja Rikard Bergh Czechosłowacja Vojtěch Flégl
Szwecja Nicklas Utgren
6:4, 4:6, 6:3

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]