Jan Charytański – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Charytański

Data i miejsce urodzenia	23 czerwca 1922 Warszawa
Data i miejsce śmierci	4 sierpnia 2009 Warszawa
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	Jezuici
Śluby zakonne	15 sierpnia 1956
Prezbiterat	29 czerwca 1952
Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Charytański (ur. 23 czerwca 1922 w Warszawie, zm. 4 sierpnia 2009 tamże) – polski ksiądz rzymskokatolicki, profesor teologii, katechetyk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Do zakonu jezuitów wstąpił 14 lipca 1939, w którym 29 czerwca 1952 z rąk arcybiskupa Eugeniusza Baziaka przyjął święcenia kapłańskie i 15 sierpnia 1956 złożył ostatnie śluby zakonne. W 1957 został prefektem Gimnazjum im. Tadeusza Reytana w Warszawie^[1]. Ukończył studia pedagogiczne na KUL oraz teologiczne na Papieskim Wydziale Teologicznym „Bobolanum” w Warszawie. Doktorat z katechetyki uzyskał w 1966, habilitację w 1972. W 1977 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego na ATK, a w 1983 tytuł profesora zwyczajnego. Był wykładowcą w Bobolanum a także współtwórcą Centrum Katechetycznego, które wydawało podręczniki do katechezy. Jest autorem lub współautorem ponad 150 publikacji, m.in. Bóg z nami, Trudna droga wychowawcy, Kim jestem jako człowiek i chrześcijanin, Rzeczywistość miłości w katechizmie Kościoła katolickiego.

Pod jego kierunkiem stopień naukowy doktora w 1989 uzyskał Zbigniew Marek^[2].

Został pochowany w grobowcu Zgromadzenia Jezuitów na Cmentarzu Powązkowskim (kwatera 216-1/2/5/6-37/38/38)^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Andrzej Offmański. Zmagający się o kształt polskiej katechezy śp. Jan Charytański TJ: 23 VI 1922–4 VIII 2009. „Colloquia Theologica Ottoniana”. Nr 2 (2009), s. 19, 2009. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. ISSN 1731-0555. [dostęp 2024-04-11]. 
• Biogram w serwisie ekai.pl
• Ks. Władysław Kubik SI, „Odszedł do Pana wybitny katechetyk, ks. prof. zw. dr hab. Jan Charytański SI”