Jan Björklund – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Björklund
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 kwietnia 1962
Skene

Minister edukacji Szwecji
Okres

od 2007
do 2014

Przynależność polityczna

Ludowa Partia Liberałów

Poprzednik

Lars Leijonborg

Następca

Gustav Fridolin

Jan Arne Björklund (ur. 18 kwietnia 1962 w Skene) – szwedzki polityk, przewodniczący Liberałów (2007–2014), minister szkolnictwa (2006–2007), minister edukacji (2007–2014) i wicepremier Szwecji (2010–2014).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Odbył szkolenie wojskowe, edukację wojskową zakończył w 1985. Od 1982 do 1994 służył jako zawodowy żołnierz w szwedzkiej armii w jednostkach w Borås i Sztokholmie.

Od początku lat 80. zaangażowany w działalność polityczną, w latach 1985–1987 był drugim zastępcą przewodniczącego młodzieżówki liberalnej. W 1987 po raz pierwszy wszedł w skład władz krajowych Ludowej Partii Liberałów, od 2001 pełnił funkcję jej pierwszego wiceprzewodniczącego. Był radnym opozycji w Sztokholmie (od 1994 do 1998 i ponownie od 2002 do 2006). Pomiędzy tymi okresami zajmował stanowisko miejskiego komisarza ds. szkół.

W wyborach w 2006 uzyskał mandat posła do Riksdagu, z którego wkrótce zrezygnował w związku z powołaniem go w skład rządu Fredrika Reinfeldta. W październiku 2006 został ministrem szkolnictwa w Ministerstwie Edukacji i Nauki. We wrześniu 2007 zastąpił Larsa Leijonborga na stanowisku przewodniczącego Ludowej Partii Liberałów. W tym samym miesiącu objął sprawowany dotąd przez tegoż urząd ministra edukacji (kierownika całego resortu edukacji i nauki). Utrzymał to stanowisko także po wyborach w 2010, został wówczas powołany również na funkcję wicepremiera.

Zakończył urzędowanie na stanowisku ministra w 2014, pozostając członkiem parlamentu na kolejną kadencję. W 2015 doprowadził do zmiany nazwy swojego ugrupowania na Liberałowie[1]. W 2018 został ponownie wybrany do Riksdagu[2]. W czerwcu 2019 na czele Liberałów zastąpiła go Nyamko Sabuni[3], a kilka miesięcy później zrezygnował z mandatu deputowanego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liberałowie bez ludu. szwecja.net, 17 listopada 2015. [dostęp 2016-03-27].
  2. Beslut resultat val till riksdagen 2018. val.se, 16 września 2018. [dostęp 2018-09-16]. (szw.).
  3. Swedish Liberals elect the first party leader coming from an ethnic minority. europeaninterest.eu, 2 lipca 2019. [dostęp 2019-07-03]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]