Jakub II (król Szkocji) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jakub II Ognista Twarz, (ur. 16 października 1430, zm. 3 sierpnia 1460) – król Szkocji w latach 1437–1460, wywodzący się z dynastii Stuartów^[1][2].

Jakub II

Król Szkocji
Okres	od 1437 do 1460
Poprzednik	Jakub I
Następca	Jakub III
Dane biograficzne
Dynastia	Stuartowie
Data urodzenia	16 października 1430
Data śmierci	3 sierpnia 1460
Ojciec	Jakub I
Matka	Joanna Beaufort

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn króla Szkocji Jakuba I i Joanny Beaufort, kuzynki Henryka IV, króla Anglii. Jakubowi udało się złamać potęgę rodu Douglasów^[3]. 3 lipca 1449 poślubił Marię van Gelre(inne języki), córkę księcia Geldrii Arnolda z Egmond, z którą miał 7 dzieci^[3][4][2]:

• syna (ur. i zm. 19 maja 1450),
• Jakuba III, króla Szkocji (1451/1452–1488),
• Aleksandra, pierwszego księcia Albany (ok. 1454–1485),
• Dawida, earla Moray (ok. 1456–1457),
• Jana, pierwszego earla Mar i Garioch (ok. 1459–1479),
• Małgorzatę Szkocką, żonę Williama Crichtona, trzeciego pana Crichton w Auchingoul,
• Marię Szkocką (zm. 1488), żonę Tomasza Boyda, pierwszego earla Arran, potem Jakuba Hamiltona, pierwszego pana Hamilton.

Jakub II zginął w 1460 roku podczas oblężenia zamku Roxburgh^[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]