Jadwiga Podiebradówna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jadwiga Podiebradówna

Herb Jadwigi Podiebradówny na zamku Ratibor we Frankonii (1535)
księżniczka ziębicko-oleśnicka
Dynastia	Podiebradowie
Data i miejsce urodzenia	12 czerwca 1508 Oleśnica
Data i miejsce śmierci	28 listopada 1531 Legnica
Ojciec	Karol I Podiebradowicz
Matka	Anna żagańska
Mąż	Jerzy Hohenzollern-Ansbach
Dzieci	Anna Maria, Sabina

Jadwiga Podiebradówna (niem. Hedwig von Münsterberg-Oels) (ur. 12 czerwca 1508 w Oleśnicy, zm. 28 listopada 1531 w Legnicy) – księżniczka ziębicko-oleśnicka, druga żona margrabiego brandenburskiego Jerzego Hohenzollerna-Ansbacha.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Córka Karola I Podiebradowicza, księcia ziębickiego i oleśnickiego i Anny żagańskiej, wnuczka Henryka I Starszego z Podiebradów i Jana II Szalonego. 9 stycznia 1525 w Oleśnicy poślubiła Jerzego Hohenzollerna-Ansbacha, margrabiego Ansbachu, księcia karniowskiego. Z tego małżeństwa urodziły się dwie córki:

• Anna Maria von Brandenburg-Ansbach (ur. 28 grudnia 1526 w Karniowie, zm. 20 maja 1589 w Nürtingen) – żona księcia Württembergii Krzysztofa Wirtemberskiego;
• Sabina von Brandenburg-Ansbach (ur. 12 maja 1529 w Ansbach, zm. 2 listopada 1575 w Berlinie) – żona Jana Jerzego Hohenzollerna, księcia-elektora Saksonii.

Jadwiga zmarła mając 23 lata podczas pobytu na zamku legnickim i została pochowana w podziemiach kościoła pw. św. Jana Chrzciciela w Legnicy.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Norbert Sack, Harald Stark, Drei Hochzeiten … und eine Kirchenspaltung – Markgraf Georg der Fromme und seine Zeit. Schrift zur Sonderausstellung auf der Plassenburg (17.05– 4.10.2009);
• Genealogia Podiebradów