French
DeutschJacques Villeneuve – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Jacques Villeneuve w 2010 roku | |
| Imię i nazwisko | Jacques Joseph Charles Villeneuve |
|---|---|
| Państwo | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Sukcesy | |
| 1995: | |
| Strona internetowa | |
Jacques Joseph Charles Villeneuve (ur. 9 kwietnia 1971 w Saint-Jean-sur-Richelieu, w prowincji Quebec) – kanadyjski kierowca wyścigowy, zdobywca tytułów mistrzowskich w Formule 1 i serii IndyCar.
Urodził się w St-Jean-sur-Richelieu w prowincji Quebec. Jest synem Gilles’a Villeneuve’a, kierowcy Formuły 1, który zginął podczas kwalifikacji do Grand Prix Belgii w 1982, kiedy Jacques miał 11 lat. Jego stryj (młodszy brat Gilles’a), który także nazywał się Jacques Villeneuve, był kierowcą w amerykańskich i kanadyjskich wyścigach (m.in. zwyciężył w jednym wyścigu IndyCar).
Mieszka obecnie w Villars-sur-Ollon w Szwajcarii, jest jednak obywatelem Kanady. Jest żonaty. W 2001 zagrał w filmie Sylvestra Stallone’a Wyścig jako kierowca wyścigowy. 19 lutego 2007 wydał album pt. Private Paradise[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Początki kariery[edytuj | edytuj kod]
Idąc w ślady innych członków rodziny, młody Jacques rozpoczął od 1989 rywalizację we Włoskiej Formule 3; jeździł w niej do 1991. Od 1992 przeszedł do Japońskiej Formuły 3, wygrał trzy wyścigi i zajął drugą pozycję w klasyfikacji. W 1993 przeniósł się do serii Toyota Atlantic, wygrał w niej pięć wyścigów w barwach zespołu Forsythe-Green i ukończył sezon na trzecim miejscu. W 1994 przeniósł się z zespołem poziom wyżej – do serii Indy Car. W pierwszym sezonie wygrał w niej jeden wyścig, zajął 6. miejsce w klasyfikacji oraz został debiutantem roku. Natomiast w 1995 nie miał już sobie równych wygrywając cztery wyścigi (w tym słynny Indianapolis 500) i zdobywając tytuł mistrzowski.
Formuła 1[edytuj | edytuj kod]
Przygodę z Formułą 1 rozpoczął w sezonie 1996 w stajni Williams. W swoim debiutanckim wyścigu zdobył pole position (co wcześniej udało się jedynie Mario Andrettiemu i Carlosowi Reutemannowi) i miejsce na podium (wyciek paliwa na pięć okrążeń przed metą przeszkodził mu w zostaniu drugim, po Giancarlo Baghettim kierowcą, który wygrał w swoim debiucie). Wygrał cztery wyścigi, 11 razy stawał na podium, ukończył sezon na drugiej pozycji z 78 punktami. Te rekordy pobił w sezonie 2007 Lewis Hamilton (12 razy na podium, ukończony sezon z 109 punktami). Ostatecznie uplasował się na drugiej pozycji za swoim partnerem z zespołu, Damonem Hillem i pomógł Williamsowi w zdobyciu tytułu Mistrza Świata Konstruktorów. Po odejściu Hilla do zespołu Arrows, Villeneuve stał się numerem jeden w stajni. W tym sezonie wygrał siedem wyścigów i zdobył tytuł Mistrza Świata Kierowców. Wywalczył 10 pole position, 8 razy stawał na podium i zdobył 81 punktów. Tytuł zapewnił sobie dopiero w ostatnim wyścigu, pokonując Michaela Schumachera ze stajni Ferrari. W sezonie 1998 nie zdołał wygrać nawet pojedynczego wyścigu, głównie za sprawą słabych silników Mecachrome.
Od sezonu 1999 dołączył do nowej stajni British American Racing (BAR), której współzałożycielem był osobisty menedżer Jacques’a Craig Pollock. Oczekiwania były duże, ale zespół nie zdobył nawet pojedynczego punktu przez cały sezon. Przez pięć lat pracy dla stajni nie zajął lepszej niż siódma pozycji w klasyfikacji generalnej. Głównym powodem niepowodzeń były notoryczne awarie bolidów. W 2003 media skrytykowały Villeneuve’a po tym jak jego młodszy partner z zespołu, Jenson Button regularnie okazywał się lepszy od niego. Z powodu jego słabych wyników i zdobycia tylko 6 punktów skrytykowano także jego wynagrodzenie, które wynosiło 19 milionów dolarów za rok. W ostatnim wyścigu został zastąpiony przez Takumę Satō, który jeździł za Kanadyjczyka także w całym następnym sezonie. BAR w sezonie 2004 wspiął się z piątej na drugą pozycję w klasyfikacji generalnej. Od 1996 do 2003 Villeneuve uczestniczył w 131 Grand Prix, wygrał 11 razy i zdobył 13 pole position.
Villeneuve powrócił do Formuły 1 w sezonie 2004 na ostatnie trzy wyścigi sezonu, za sprawą francuskiej stajni Renault. Miał za zadanie pomóc w zdobyciu tytułu wicemistrzowskiego (Renault walczyło o drugą pozycję ze stajnią BAR). Nie zdołał jednak zdobyć ani jednego punktu. Ostatecznie Renault uplasował się na trzeciej pozycji.
Od sezonu 2005 był kierowcą stajni Sauber. W klasyfikacji końcowej sezonu 2005 Villeneuve zajął 14. miejsce, zdobywając 9 punktów.
Umowa z BMW Sauber została rozwiązana 7 sierpnia 2006. Jego miejsce w drużynie BMW Sauber zajął Robert Kubica.
Dalsza kariera[edytuj | edytuj kod]
W 2007 roku Villeneuve wystartował w wyścigu 24 godziny Le Mans w zespole Peugeot oraz zaliczył kilka startów w NASCAR. Planował zaliczyć cały sezon w następnym roku, ale nic z tego nie wyszło. Ponownie wystartował w Le Mans zajmując w nim drugie miejsce. Wystartował też w czterech wyścigach Speedcar Series. W 2009 ponownie zaliczył kilka startów w niższych seriach NASCAR.
W czerwcu 2009 potwierdził, że prowadził negocjacje z kilkoma zespołami Formuły 1 na temat swoich startów w sezonie 2010[2].
Nieudana próba powrotu i próba wejścia z własnym zespołem[edytuj | edytuj kod]
W lutym 2010, Villeneuve był łączony z powrotem do Formuły 1 jako kierowca zespołu Stefan Grand Prix[3]. Serbska ekipa nie była na liście zgłoszeń do mistrzostw w sezonie 2010. Właściciel zespołu, Zoran Stefanović przyznał, że zespół podpisze umowę z kanadyjskim kierowcą, jeśli Stefan GP otrzyma miejsce[4]. 3 marca 2010, FIA ogłosiła, że mimo braku pojawienia się stajni US F1 Team, serbska stajnia nie otrzyma miejsca, ze względu na niemożność wprowadzenia nowego zespołu w tak krótkim czasie[5]. Kanadyjczyk był rozczarowany decyzją Federacji, mając nadzieję na powrót do rywalizacji[6].
W lipcu 2010, szef zespołu Durango oznajmił w wywiadzie, że Villeneuve Racing, będące projektem kanadyjskiego kierowcy, połączyło siły, w celu walki o trzynaste miejsce w stawce na sezon 2011[7]. 8 września 2010, FIA oznajmiła, że nie pojawi się w stawce trzynasty zespół Formuły 1[8]. Mimo tego, Villeneuve wraz z Durango nie rezygnowali z planu wejścia do najważniejszej serii wyścigowej, przyznając, że w razie niepowodzenia zdecydują się na wejście do NASCAR[9].
Wyniki[edytuj | edytuj kod]
Formuła 1[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Zespół | Samochód | Silnik | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Pkt. | Msc. | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1996 |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  | 78 | 2 | ||||||
| Rothmans Williams Renault | Williams FW18 | Renault RS8 3.0 V10 | 2 | NU | 2 | 1 | 11† | NU | 3 | 2 | 2 | 1 | 3 | 1 | 2 | 7 | 1 | NU | ||||||
| 1997 | | | | | | | | | | | | | |  |  | | | 81 | 1 | |||||
| Rothmans Williams Renault | Williams FW19 | Renault RS9 3.0 V10 | NU | 1 | 1 | NU | NU | 1 | NU | 4 | 1 | NU | 1 | 5 | 5 | 1 | 1 | DK | 3 | |||||
| 1998 | | | | | | | | | | | | | | | | | 21 | 5 | ||||||
| Winfield Williams | Williams FW20 | Mecachrome GC37-01 3.0 V10 | 5 | 7 | NU | 4 | 6 | 5 | 10 | 4 | 7 | 6 | 3 | 3 | NU | NU | 8 | 6 | ||||||
| 1999 | | | | | | | | | | | | | | |  | | 0 | 21 | ||||||
| British American Racing | BAR 01 | Supertec FB01 3.0 V10 | NU | NU | NU | NU | NU | NU | NU | NU | NU | NU | NU | 15 | 8 | 10† | NU | 9 | ||||||
| 2000 | | | | | | | | | | | | | | |  | | | 17 | 7 | |||||
| Lucky Strike Reynard BAR Honda | BAR 002 | Honda RA000E 3.0 V10 | 4 | NU | 5 | 16† | NU | NU | 7 | 15† | 4 | 4 | 8 | 12 | 7 | NU | 4 | 6 | 5 | |||||
| 2001 | | | | | | | | | | | | | | | | | | 12 | 7 | |||||
| Lucky Strike BAR Honda | BAR 003 | Honda RA001E 3.0 V10 | NU | NU | 7 | NU | 3 | 8 | 4 | NU | 9 | NU | 8 | 3 | 9 | 8 | 6 | NU | 10 | |||||
| 2002 | | | | | | | | | | | | | | | | | | 4 | 12 | |||||
| Lucky Strike BAR Honda | BAR 004 | Honda RA002E 3.0 V10 | NU | 8 | 10† | 7 | 7 | 10† | NU | NU | 12 | 4 | NU | NU | NU | 8 | 9 | 6 | NU | |||||
| 2003 | | | | | | | | | | | | | | | | | 6 | 16 | ||||||
| Lucky Strike BAR Honda | BAR 005 | Honda RA003E 3.0 V10 | 9 | NW | 6 | NU | NU | 12 | NU | NU | NU | 9 | 10 | 9 | NU | 6 | NU | |||||||
| 2004 | | |  | | | | | | | | | | | | |  | | | 0 | 21 | ||||
| Mild Seven Renault F1 Team | Renault R24 | Renault RS24 3.0 V10 | 11 | 10 | 10 | |||||||||||||||||||
| 2005 | | | | | | | | | | | | | |  | | | | | | 9 | 14 | |||
| Sauber Petronas | Sauber C24 | Petronas 05A 3.0 V10 | 13 | NU | 11† | 4 | NU | 11 | 13 | 9 | NW | 8 | 14 | 15 | NU | 11 | 11 | 6 | 12 | 12 | 10 | |||
| 2006 | | | | | | | | | | | | | | | | | | | 7 | 15 | ||||
| BMW Sauber F1 Team | BMW Sauber F1.06 | BMW P86 2.4 V8 | NU | 7 | 6 | 12 | 8 | 12 | 14 | 8 | NU | NU | 11 | NU | ||||||||||
Indianapolis 500[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Zespół | Samochód | Silnik | Start | Meta | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1994 | Forsythe/Green Racing | Reynard 94I | Ford-Cosworth XB | 4 | 2 | |
| 1995 | Team Green | Reynard 95I | Ford-Cosworth XB | 5 | 1 | |
| 2014 | Schmidt Peterson Motorsports | Dallara DW12 | Honda | 27 | 14 |
Formuła E[edytuj | edytuj kod]
| Sezon | Zespół | Samochód | Układ napędowy | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Pkt. | Msc. | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2015/2016 | | |  | |  | | | | | 0 | 20 | ||||
| Venturi Formula E Team | Spark SRT_01E | Venturi VM200-FE-01 | 14 | 11 | NW | ||||||||||
24h Le Mans[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Zespół | Partnerzy | Samochód | Klasa | Okr. | Poz. | klasa Poz. |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2007 | Team Peugeot Total | Nicolas Minassian Marc Gené | Peugeot 908 HDi FAP | LMP1 | 338 | NU | NU |
| 2008 | Team Peugeot Total | Nicolas Minassian Marc Gené | Peugeot 908 HDi FAP | LMP1 | 381 | 2 | 2 |
Filmografia[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Tytuł | Rola | Reżyser | Źródło |
|---|---|---|---|---|
| 2001 | Wyścig | on sam | Renny Harlin | [10] |
Dyskografia[edytuj | edytuj kod]
| Tytuł | Dane dot. albumu | Sprzedaż | Certyfikat |
|---|---|---|---|
| Private Paradise | 833[12] | – |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Marc Tougas: Jacques Villeneuve lance son album au Newtown. cyberpresse.ca, 2007-02-19. [dostęp 2021-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-22)]. (ang.).
- ↑ Villeneuve ‘in talks’ for 2010 return. f1-live.com, 2009-06-19. (ang.).
- ↑ Mariusz Karolak: Villeneuve łączony z powrotem do F1 ze Stefan GP. f1wm.pl, 2010-02-18. [dostęp 2021-04-08]. (pol.).
- ↑ Marek Roczniak: Villeneuve gotowy na przymiarkę siedzenia do bolidu Stefan GP. f1wm.pl, 2010-02-27. [dostęp 2021-04-08]. (pol.).
- ↑ Marek Roczniak: FIA: Bez US F1 i Stefan GP w sezonie 2010. f1wm.pl, 2010-03-03. [dostęp 2021-04-08]. (pol.).
- ↑ bioly74: Villeneuve zasmucony, że Stefan nie dostał zgody na starty. f1wm.pl, 2010-03-04. [dostęp 2021-04-08]. (pol.).
- ↑ Mariusz Karolak: Durango i Villeneuve Racing wspólnie starają się o miejsce w F1. f1wm.pl, 2010-07-17. [dostęp 2021-04-08]. (pol.).
- ↑ Marek Roczniak: Nie będzie trzynastego zespołu F1 w sezonie 2011. f1wm.pl, 2010-09-08. [dostęp 2021-04-08]. (pol.).
- ↑ Mariusz Karolak: Durango i Villeneuve nadal nie rezygnują z F1. f1wm.pl, 2010-10-10. [dostęp 2021-04-08].
- ↑ Wyścig (2001) – Pełna obsada. filmweb.pl. [dostęp 2021-04-07]. (pol.).
- ↑ Jacques Villeneuve – Private Paradise. discogs.com. [dostęp 2021-04-07]. (ang.).
- ↑ Lights Out ●●●●● – On this day eleven years ago, Jacques Villeneuve released his debut album ‘Private Paradise’. twitter.com, 2018-02-19. [dostęp 2021-04-07]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona kierowcy. jv-world.com. [dostęp 2012-03-17]. (ang.).
|
