Jacob Pieter Den Hartog – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jacob Pieter Den Hartog (ur. 23 lipca 1901 w Ambarawie, Holenderskie Indie Wschodnie, zm. 17 marca 1989) – amerykański inżynier mechanik pochodzenia holenderskiego, profesor na Wydziale Inżynierii Mechanicznej w MIT[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu liceum w Amsterdamie wstąpił na Uniwersytet Techniczny w Delfcie w roku 1919, gdzie uzyskał dyplom magistra inżyniera elektryka w 1924.[2] W roku 1929 otrzymał stopień doktora nauk technicznych na University of Pittsburgh, gdzie szybko stał się niekwestionowanym autorytetem w dziedzinie mechaniki i drgań[3]. Po zakończeniu służby wojskowej w US Navy i nauczaniu na Harvard University w 1945 podjął pracę na MIT, gdzie wykładał dynamikę i wytrzymałość materiałów. Jego dorobek naukowy jest znaczący i ceniony. Den Hartog został odznaczony Medalem Timoshenki w roku 1972 „w uznaniu wybitnego wkładu w dziedzinie mechaniki stosowanej.”

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Mechanical Vibrations, Fourth Edition, McGraw-Hill Book Company, New York, 1956
  • Mechanics, Dover Publications, Inc., corrected reprint of 1948 edition, ISBN 0-486-60754-2.
  • Strength of Materials, paperback reprint of 1949 edition, Dover Publications, ISBN 0-486-60755-0, 1977
  • Advanced Strength of Materials, paperback reprint of 1952 edition, Dover Publications, ISBN 0-486-65407-9, 1987

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Carl W. Hall A Biographical Dictionary of People in Engineering. (2008), p. 53.
  2. ↑ Stephen H. Crandall: Jacob Pieter Den Hartog: A Biographical Memoir. National Academies press. [dostęp 2015-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-21)].
  3. ↑ Agnes Lynch Starrett: Through One Hundred and Fifty Years: the University of Pittsburgh. Pittsburgh, PA: University of Pittsburgh Press, 1937, s. 490. [dostęp 2015-04-15].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jacob_Pieter_Den_Hartog&oldid=68117305”