Jacek Sienicki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jacek Sienicki
Data i miejsce urodzenia

29 lutego 1928
Warszawa

Data i miejsce śmierci

14 grudnia 2000
Warszawa

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

malarstwo

Strona internetowa
Grób malarza Jacka Sienickiego na Starych Powązkach w Warszawie

Jacek Sienicki (ur. 29 lutego 1928 w Warszawie, zm. 14 grudnia 2000 tamże) – polski malarz, pedagog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Państwowe Liceum Artystyczne w Warszawie. W latach 1948-1954 studiował na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Artura Nachta-Samborskiego. Po raz pierwszy jego prace malarskie ukazały się w 1955 na Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki „Przeciw wojnie – przeciw faszyzmowi”. Następnie był pracownikiem i asystentem na ASP. Od 1981 jej profesor. 1992 przeszedł na emeryturę, lecz już w następnym roku podjął znów pracę na 1/3 etatu. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 4-6-2/3)[1].

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cmentarz Stare Powązki: SIENICCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-10-17].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 1173
  • Jacek Sienicki: Łowicz : Galeria Browarna. Galeria i Wydawnictwo Andrzeja Biernackiego, 1994. ISBN 8390217202