Jacek Osiewalski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jacek Osiewalski
Data i miejsce urodzenia

6 sierpnia 1956
Kraków

Zawód, zajęcie

ekonomista, nauczyciel akademicki

Tytuł naukowy

profesor nauk ekonomicznych

Alma Mater

Akademia Ekonomiczna w Krakowie

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Jacek Jakub Osiewalski (ur. 6 sierpnia 1956 w Krakowie) – polski ekonomista, profesor nauk ekonomicznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1980 ukończył studia na Akademii Ekonomicznej w Krakowie, podejmując pracę na tej uczelni. W 1984 obronił pracę doktorską na AE w Krakowie, po czym w 1985 został zatrudniony jako adiunkt. Habilitował się na AE w Krakowie w 1991 w oparciu o rozprawę pt. Bayesowska estymacja i predykcja dla jednorównaniowych modeli ekonometrycznych. W 2002 otrzymał tytuł profesora nauk ekonomicznych. W 1994 objął stanowisko profesora nadzwyczajnego Akademii Ekonomicznej, w 2003 zaś powołano go na profesora zwyczajnego w Katedrze Ekonometrii AE, przekształconej następnie w Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie.

W pracy naukowej zajął się głównie modelowaniem ekonometrycznym oraz teorią wnioskowania statystycznego. Jego dorobek naukowy to kilkadziesiąt publikacji w czasopismach naukowych (tj. m.in. „Journal of Econometrics”, „Biometrika”, „Economic Letters”, „European Economic Review”) oraz autorstwo lub współautorstwo kilkunastu pozycji książkowych. Otrzymał tytuł „Fellow of Journal of Econometrics”. Był promotorem 17 doktoratów, m.in. Anny Pajor.

Współpracował m.in. z Uniwersytetem w Tilburgu, był wykładowcą na uczelniach Hiszpanii, Francji, Belgii, Kanadzie i USA. Autor lub współautor ponad 150 publikacji naukowych. Członek Collegium Invisibile[1]. Powoływany m.in. na przewodniczącego Komitetu Statystyki i Ekonometrii Polskiej Akademii Nauk oraz Komisji Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Umiejętności. W 2007 dołączył do Rady Naukowej Narodowego Banku Polskiego[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2001)[3] oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2012)[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Lista tutorów Collegium Invisibile. ci.edu.pl. [dostęp 2015-04-06].
  2. Powołanie Rady Naukowej NBP. Narodowy Bank Polski, 19 lipca 2007. [dostęp 2016-02-23].
  3. M.P. z 2001 r. nr 26, poz. 431
  4. M.P. z 2013 r. poz. 233

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]