Józef Kokot (historyk) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Józef Kokot
Ilustracja
prof. Józef Kokot w 1968
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

9 lutego 1916
Brzęczkowice

Data śmierci

23 grudnia 1975

profesor nauk politycznych
Doktorat

1947
Uniwersytet Jagielloński

Profesura

1968

profesor Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu, dyrektor Instytutu Śląskiego w Opolu

Józef Kokot ps. Włast (ur. 9 lutego 1916 w Brzęczkowicach, zm. 23 grudnia 1975) – polski historyk i prawnik, profesor nauk politycznych, w latach 1966–1975 dyrektor Instytutu Śląskiego w Opolu, znawca dziejów Śląska.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie górniczej w Brzęczkowicach (obecnie dzielnica Mysłowic). Tam ukończył szkołę powszechną, a następnie Państwowe Gimnazjum Męskie im. Tadeusza Kościuszki. W 1934 rozpoczął studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego, które ukończył w 1938[1].

Podczas II wojny światowej przebywał w Krakowie i był uczestnikiem ruchu oporu. Był pracownikiem Biura Zachodniego Delegatury Rządu na Kraj[2]. Został aresztowany przez hitlerowców i był więźniem obozów koncentracyjnych w Gross-Rosen i Leitmeritz[3].

W 1947 nadano mu w Uniwersytecie Jagiellońskim stopień naukowy doktora nauk prawnych. W 1958 został wykładowcą Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu, zaś w 1966 dyrektorem Instytutu Śląskiego w Opolu, którą to funkcję pełnił do śmierci. W 1968 nadano mu tytuł profesora nadzwyczajnego nauk humanistycznych. Tytuł profesora zwyczajnego nauk politycznych uzyskał w 1973[3].

Spoczął w alei zasłużonych na cmentarzu komunalnym w Opolu-Półwsi[3]. Jego imię nosi jedna z ulic Opola[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Józef Kokot. opole.wyborcza.pl, 6 marca 2001. [dostęp 2019-12-07].
  2. Waldemar Grabowski, Polska Tajna Administracja Cywilna 1940–1945, Warszawa 2003, s. 189.
  3. a b c 30. rocznica śmierci prof. Józefa Kokota. opole.wyborcza.pl, 16 grudnia 2005. [dostęp 2019-12-07].