Józef Kochman – Wikipedia, wolna encyklopedia

Józef Kochman

Data i miejsce urodzenia	14 grudnia 1903 Sonina
Data i miejsce śmierci	21 lipca 1995 Warszawa
Profesor nauk leśnych
Specjalność: fitopatologia, mikologia
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Doktorat	1931 Uniwersytet Jagielloński
Habilitacja	1945
Profesura	1946
Polska Akademia Nauk
Status	członek rzeczywisty
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Odznaczenia

Józef Kochman (ur. 14 grudnia 1903 w Soninie koło Łańcuta - zm. 21 lipca 1995 w Warszawie) – polski fitopatolog, mykolog, od 1946 prof. SGGW, od 1954 członek korespondent, od 1966 członek rzeczywisty PAN^[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1928 ukończył czteroletnie studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, a następnie wyjechał do Puław, gdzie przez trzy lata był asystentem prof. Wincentego Siemaszki w Państwowym Instytucie Naukowym Gospodarstwa Wiejskiego. W 1931 przedstawił na macierzystej uczelni pracę doktorską i przeniósł się do Warszawy, gdzie prof. Siemaszko kierował Zakładem Fitopatologii w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego (SGGW). Do wybuchu II wojny światowej Józef Kochman był starszym asystentem, podczas wojny był nauczycielem w Miejskiej Szkole Ogrodniczej, a także wykładał na tajnych kompletach SGGW. Po zakończeniu działań wojennych zastąpił zmarłego w 1943 profesora Wincentego Siemaszkę i objął kierownictwo Zakładu Fitopatologii. Pod koniec 1945 przedstawił pracę habilitacyjną, a rok później uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. W 1957 został profesorem zwyczajnym, pełnił funkcję dziekana Wydziału Ogrodniczego, a następnie był prorektorem SGGW, został również uhonorowany tytułem doktora honoris causa. Mimo iż w 1974 przeszedł na emeryturę pozostał czynny zawodowo, był honorowym członkiem Polskiego Towarzystwa w 1981 otrzymał honorowe członkostwo Polskiego Towarzystwa Fitopatologicznego. Profesor Kochman zmarł 21 lipca 1995 w Warszawie i został pochowany na starym cmentarzu na Służewie.

Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]

Józef Kochman pozostawił po sobie ok. 150 prac naukowych, felietonów i materiałów wykładowych, ponad 50 prac poświęcił morfologii, epidemiologii oraz sposobom zwalczania wirusów i grzybów atakujących rośliny ogrodnicze, ozdobne i rolnicze. Wśród publikacji znajduje się opublikowana w 1936 monografia polskich grzybów głowniowych, stworzył dwie publikacje wydane w ramach serii "Flora polska" ("Peronosporales" w 1970 i "Ustilaginales" w 1973) oraz był autorem podręczników akademickich ("Fitopatologia" i "Mykologia dla fitopatologów").

Członkostwo[edytuj | edytuj kod]

• Polska Akademia Nauk (członek rzeczywisty od 1966)^[2];
  • Komitet Ochrony Roślin PAN (przewodniczący);
• Towarzystwo Naukowe Warszawskie (od 1947 członek korespondent, od 1949 członek zwyczajny);
  • od 1981 Przewodniczący Wydziału IV Nauk Biologicznych;
• Polskie Towarzystwo Botaniczne (członek honorowy);
• Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne (członek honorowy).

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski;
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski;
• Złoty Krzyż Zasługi;
• Medal Komisji Edukacji Narodowej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Tomasz Majewski, Zbigniew Mirek "Członkowie honorowi Polskiego Towarzystwa Botanicznego" Wiadomości Botaniczne 38 (1/2), 9-29, 1994 s. 13
• Tomasz Majewski "Prof. dr hab. Józef Kochman" Instytut Ogrodnictwa w Skierniewicach
• Tomasz Majewski "Wspomnienie pośmiertne - prof. Józef Kochman" Rocznik Towarzystwa Naukowego Warszawskiego 58/1995 s. 56-57. mazowsze.hist.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-27)].
• Encyklopedia Powszechna PWN, tom 2, Warszawa, 1974