Józef Bińczak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Józef Bińczak (ur. 1 kwietnia 1912 r. w Zawadzie koło Opatowa, zm. 6 sierpnia 1997) – polski pisarz i poeta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Debiutował w 1934 r. na łamach prasy ludowej jako poeta. W okresie okupacji był żołnierzem Batalionów Chłopskich. W latach 1949-56 był pracownikiem NKW ZSL. W latach 1956-70 był pracownikiem Ludowej Spółdzielni Wydawniczej.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Żyto kwitnie (poezje)
Racławice 1937 (szkice)
Litery na korze (poezje)
Święto ludowe 1904-1964 (szkice)
Pora kłosów (poezje)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.