Józef Świdziński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Józef Świdziński
Иосиф Свидинский
starszyna starszyna
Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1918
Białynicze

Data i miejsce śmierci

15 listopada 1996
Białooziersk

Przebieg służby
Lata służby

1938–1946

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Jednostki

163 Dywizja Strzelecka

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za Odwagę” (ZSRR)

Józef Świdziński (ros. Иосиф Викентьевич Свидинский, trb. Iosif Wikientjewicz Swidinskij; ur. 14 stycznia 1918 w Białyniczach, zm. 15 listopada 1996 w Białooziersku) – radziecki żołnierz pochodzenia polskiego, starszyna, Bohater Związku Radzieckiego (1943).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w polskiej rodzinie chłopskiej. Skończył 4 klasy i kursy maszynistów parowozów, pracował w kombinacie w obwodzie mińskim.

Od 1938 służył w Armii Czerwonej, wziął udział w aneksji Zachodniej Białorusi (tj. agresji na Polskę) i wojnie z Finlandią. Od 1941 walczył w wojnie z Niemcami, od 1943 należał do partii komunistycznej. Był zwiadowcą 177. samodzielnej kompanii zwiadowczej w 163. Dywizji Strzeleckiej w ramach Frontu Północno-Zachodniego, wielokrotnie wyróżnił się podczas wykonywania zadań bojowych. W 1946 został zdemobilizowany w stopniu starszyny.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I inne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]