Józef Łoski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Józef Łoski, 1885 r.
Jedna z grafik J. Łoskiego – pałac Placencja w Kodniu

Józef Łoski (ur. 16 stycznia 1827 w Kostomłotach nad Bugiem, zm. 13 stycznia 1885 w Warszawie) – polski historyk, wydawca i rysownik. Autor sztychów i fotografii. Ziemianin, osiadły w Kostomłotach, rysował, fotografował i opisywał północną Lubelszczyznę. Współpracował z pismem "Kłosy" i "Gazetą Warszawską". Prowadził też badania archeologiczne w okolicach Kostomłotów, Dołhobrodu i Kodnia. Wyniki swoich prac opublikował w 1876 w "Wiadomościach Archeologicznych" pod tytułem "Brzegi Buga. Groby pogańskie w Kostomłotach"[1]. W 1883 wydał książkę historyczną "Jan Sobieski, jego rodzina, towarzysze broni i współczesne zabytki".

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. archiwumarcheo. [dostęp 2008-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-05-03)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zygmunt Gloger. Dolinami rzek: Bug
  • Arkadiusz Kołodziejczyk, Łoski Józef, w: Słownik biograficzny Południowego Podlasia i Wschodniego Mazowsza, tom I (pod redakcją Arkadiusza Kołodziejczyka przy współpracy Wiesława Charczuka i Dariusza Grzegorczuka), Siedlce 2009, s. 136–138 (z fotografią)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]