Iwo – Wikipedia, wolna encyklopedia

Iwo, Iwon – imię męskie pochodzenia germańskiego (ewentualnie celtyckiego). Wywodzi się najprawdopodobniej z języka staro-wysoko-niemieckiego iwa oznaczającego „drzewo cisowe”, „łuk z cisowego drewna” lub wierzba, ewentualnie bretońska (iroszkocka) forma imienia Jan będąca zapożyczeniem z języka greckiego od Ιωάννης. Forma Iwon powstała pod wpływem łacińskim. W Polsce imię Iwo zanotowano w 1206 roku. Wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, Iwo w 2017 r. zajmował 97. miejsce w grupie imion męskich[1].

Według SGKPiKS; Iwo, Iwon, Iwik, dawne imię, częste w Wielkopolsce i Małopolsce w epoce piastowskiej, stanowi źródłosłów nazw: Iwanowice, Iwonowice, Iwony, Iwonie, Iwowe, Iwiczne, które należy wyróżniać od podobnych nazw utworzonych od rusińskiej formy imienia Jan (Iwan), która znana była również w epoce piastowskiej.

Żeński odpowiednik: Iwona.

Iwo imieniny obchodzi 19 maja[2][3][4] oraz 20 maja[2][3][4].

Osoby o imieniu Iwo[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Statystyka imion za 2017 rok – podsumowanie. gov.pl. [dostęp 2023-12-24].
  2. ↑ a b Skorowidz imion, [w:] Donat Chruścicki, Skarbczyk imion, wyd. II, Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1983, s. 24. nlb, lewa kolumna, ISBN 83-217-2374-8, Książka liczy 128 stron, z których żadnej nie ponumerowano. Na stronie 1. umieszczono logo wydawnictwa, str. 3. to strona tytułowa, na stronie 4. wydrukowano numer ISBN, który powtórzono na 3. stronie okładki. Nakład 100 tysięcy egz.
  3. ↑ a b Iwo [online], deon.pl [dostęp 2023-12-24].
  4. ↑ a b Mike Campbell, Name Days for the name Iwo [online], Behind the Name [dostęp 2023-12-24] (ang.).
Imiona
Imiennicy
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Iwo&oldid=73407229”