Ivana Kobilca – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ivana Kobilca
	; Autoportret, 1910 (w zbiorach Galerii Narodowej Słowenii)
Data i miejsce urodzenia	20 grudnia 1861 ; Lublana
Data i miejsce śmierci	4 grudnia 1926 ; Lublana
Narodowość	słoweńska
Dziedzina sztuki	Malarstwo, rysunek, fotografia
Epoka	Realizm
	Ważne dzieła
	Lato; Autoportret w bieli; Autoportret;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ivana Kobilca (ur. 20 grudnia 1861 w Lublanie, zm. 4 grudnia 1926 tamże) – słoweńska malarka okresu realizmu. Tematyka jej dzieł obejmuje sceny rodzajowe, portrety i autoportrety, sceny religijne czy martwą naturę. Niektóre z dzieł zmierzają w kierunku impresjonizmu. Malowała głównie obrazy olejne i pastele, jej rysunków jest niewiele.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ivana Kobilica urodziła się w Lublanie w zamożnej rodzinie rzemieślnika. Jej rodzice kładli duży nacisk na edukację. Na początku uczyła się rysunku, ale także języków: francuskiego i włoskiego w jej rodzinnym mieście. W wieku 16 lat pojechała z ojcem do Wiednia, gdzie zobaczyła obrazy dawnych mistrzów, które ją zainspirowały.

W latach 1879–1880 uczyła się rysunku u Idy Künl oraz studiowała w Wiedniu, a w latach 1880-1881 w Monachium. Od 1882 do 1889, kontynuowała studia pod kierunkiem Aloisa Erdtelta. W 1888 roku po raz pierwszy uczestniczyła w publicznej wystawie. Na następnej wystawie w Monachium jej prace zauważył i pochwalił wybitny niemiecki historyk sztuki Richard Muther, a następnie wróciła do Lublany. W 1890 malowała w Zagrzebiu. W lecie 1891 roku, będąc na wakacjach u Fritza von Uhde, namalowała obraz Lato i Prasujące kobiety, które przekazała Galerii Paryskiej. Następnie mieszkała w Paryżu (1891-1892), gdzie uczyła się u Henri Gerveksa potem pojechała do Florencji w 1894, a następnie do Sarajewa, gdzie żyła w latach 1897–1905 i została członkiem stowarzyszenia malarzy w Sarajewie. Namalowała tam trzy cerkiewne freski w latach 1900–1905 i zilustrowała encyklopedię Die österreichisch-ungarische Monarchie in Wort und Bild (1901) oraz kilku czasopism Natka. W latach 1906–1914 mieszkała w Berlinie, potem w Lublanie. W chwili jej śmierci w 1926 roku w Lublanie, została opisana jako największa jugosłowiańska malarka.^[1]

Dzieła i znaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sądząc po jej pochodzeniu społecznym, sposobie życia, ideałach i pracy, była artystką miejską. Jest jedną ze słoweńskich realistów, którzy stworzyli najważniejsze obrazy w latach 80. XIX wieku. Największy hołd Kobilcy dla słoweńskiej sztuki powstał w czasie, gdy mieszkała za granicą. Największy wpływ wywarła na malarstwo figuralne, zwłaszcza portrety i obrazy przedstawiające typowe życie mieszkańców wsi. Wielu artystów decydowało się na następny krok, który prowadził do impresjonizmu, ale Ivana tego nie zrobiła. W ostatnim okresie swojej pracy jej zdolność do tworzenia świeżych i interesujących obrazów zaczęła zanikać. Z pewnymi wyjątkami, jej prace z tego okresu są bezosobowe.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Dutch Girl (1886),
Zitherist (około 1887),
Coffeemadam (1888),
Portrait of Sister Fani (1889),
Summer (1889-90),
Women Ironers (1891),
Children in Grass (1892),
Parisian Woman Selling Vegetables (1892),
Self-Portrait (1894-95),
Self-Portrait with a Palette (1914)

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Kobilica została jako jedyna kobieta przedstawiona na słoweńskim banknocie 5000 tolarowym. Banknot był w obiegu od grudnia 1993 roku do wprowadzenia waluty euro w styczniu 2007 roku.