Immortal – kobieta pułapka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Immortal – kobieta pułapka
Immortel (ad vitam)
Gatunek

Fantastyka naukowa

Data premiery

13-III 2004 – (premiera światowa)[1]
19-XI 2004[2] (Polska)

Kraj produkcji

Francja
Włochy
Wielka Brytania

Język

angielski

Czas trwania

102 min

Reżyseria

Enki Bilal

Scenariusz

Enki Bilal
Serge Lehman

Główne role

Linda Hardy,
Thomas Kretschmann,
Charlotte Rampling
Jean-Louis Trintignant

Muzyka

Goran Vejvoda,
Sigur Rós

Zdjęcia

Pascal Gennesseaux

Scenografia

Jean-Pierre Fouillet,
Stéphane Blau,
Christophe Faton,
Frédérique Nouailhat

Kostiumy

Mimi Lempicka

Dystrybucja

Monolith Films

Immortal – kobieta pułapka (fr.: Immortel (ad vitam)) – fantastyczno-naukowy film z 2004 roku, oparty na komiksie Enki Bilala i wyreżyserowany przez niego samego. Film łączy grę aktorską z animacją komputerową – zarówno scenografii, jak i niektórych bohaterów.

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Akcja filmu rozgrywa się w Nowym Jorku w roku 2095[3]. Nad miastem zawisł obiekt w kształcie piramidy, wewnątrz którego przebywają egipscy bogowie. Skazany na śmierć Horus ma siedem dni na wykonanie misji: znalezienie odpowiedniego nosiciela – człowieka, którego organizm będzie wolny od implantów, i z jego pomocą zapłodnić nie podejrzewającą niczego tajemniczą Jill Bioskop – kobietę o niebieskich włosach, która kontaktuje się z nie mniej zagadkowym przyjacielem – Johnem. Dziwne eksperymenty dokonywane przez władze i związane z nimi zniknięcia obywateli są przyczyną buntu niewielkiej części obywateli inspirowanych przez Alcide Nikopola, który 29 lat przed wydarzeniami z filmu został skazany na 30 lat hibernacji. Sprzeciw buntowników wyrażany jest głównie przez umieszczanie w mieście napisów sygnowanych przez ducha Nikopola, co wyraźnie niepokoi senatora Algooda – najwyraźniej zaangażowanego w jakiś konflikt z inspiratorem buntowników.

Wypadek z kilkoma komorami hibernacyjnymi sprawia, że budzi się (oraz traci podudzie) pewien mężczyzna. Zanim zupełnie odzyska świadomość, porywa go ogromny sokół, w którego, dla ułatwienia poszukiwań, wcielił się Horus. Znalazł on w ten sposób idealnego nosiciela – okazał się nim słynny Nikopol. Po doprawieniu mu nogi wyruszają aby znaleźć Jill. Utraconą przez Nikopola kończynę poddano badaniom, których wyniki bardzo niepokoją senatora Algooda – wysyła on na poszukiwania bestię zaprojektowaną specjalnie jako skrytobójcę. W tym czasie Central Park jest pod kwarantanną – wszyscy, którzy próbują się doń dostać giną. Otoczony jest on dziwną barierą, która ma jakiś związek z tajemniczym przyjacielem Jill. Gdy stwór-morderca trafia na ślad Nikopola, ten jest razem z niebieskowłosą – na ratunek przybywa im John. Po ucieczce nad ulicami Nowego Jorku, cała piątka (w ciele swojego nosiciela przebywa Horus) trafia do Central Parku, gdzie bestia zostaje unicestwiona, przyjaciel Jill informuje ją, że odchodzi, a egipski bóg oznajmia, że jego czas także właśnie się skończył.

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Daty premier filmu w poszczególnych państwach na stronie IMDb
  2. Film na stronie polskiego dystrybutora
  3. Na okładce płyty DVD widnieje informacja, że wydarzenia opisane w filmie mają miejsce na początku XXIII wieku, ale już w pierwszych scenach widzimy dyskusję dotyczącą mających się odbyć wyborów w roku 2095 właśnie.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]