Igor Michalski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Igor Michalski

Igor Michalski (2006)
Data i miejsce urodzenia	10 stycznia 1957 Sopot
Współmałżonek	Dorota Kolak
Lata aktywności	od 1979
Zespół artystyczny
1981–1983 Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu od 1984 Teatr Muzyczny im. Danuty Baduszkowej w Gdyni
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Igor Michalski (ur. 10 stycznia 1957 w Sopocie) – polski aktor teatralny i filmowy, reżyser teatralny, w latach 1980–1982 aktor Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu, w latach 1982–2006 aktor Teatru Wybrzeże w Gdańsku, w latach 2007–2013 dyrektor Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu i Kaliskich Spotkań Teatralnych, od 2014 dyrektor Teatru Muzycznego im. Danuty Baduszkowej w Gdyni.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Igor Michalski jest synem aktorów Stanisława Michalskiego i Sabiny Mielczarek. W 1980 ukończył studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. W tym samym roku debiutował rolą Janka w „Nowych szatach króla” według Hansa Christiana Andersena w reżyserii Bogdana Toszy na scenie Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu, którego aktorem pozostał do 1982 i w którym występował pod nazwiskiem Igor Mielczarek.

W latach 1982–2006 był aktorem Teatru Wybrzeże w Gdańsku, gdzie zagrał m.in. we „Wszystko dobre, co się dobrze kończy” (Król) i „Ryszard III” (Stalney) Williama Shakespearea, „Trzy siostry” (Solony) i „Mewa” (Ilja Szamrajew) Antoniego Czechowa, „Noże w kurach” (Gilbert) Davida Harrowera. Współpracował (jako asystent reżysera) z Anną Augustynowicz. W 2003 w Teatrze Muzycznym w Gdyni reżyserował „Sceny miłosne dla dorosłych” Zbigniewa Książka.

W latach 2007–2014 był dyrektorem Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu, od 2008 był dyrektorem Kaliskich Spotkań Teatralnych.

W filmie debiutował w 1984 w „Czasie dojrzewania” w reżyserii Mieczysława Waśkowskiego. Od tego czasu grał u takich reżyserów jak Kazimierz Kutz („Wkrótce nadejdą bracia”), Barbara Sass („Pajęczarki”), Magdalena Łazarkiewicz („Drugi brzeg”) czy Robert Gliński („Wróżby Kumaka”). Występował również w serialu „Radio Romans” (1994–1995) oraz w spektaklach Teatru Telewizji.

Od 2005 współpracuje z Piotrem Rubikiem, występując jako narrator w oratoriach Tu Es Petrus i Psałterz wrześniowy.

Podczas 50. jubileuszowych Kaliskich Spotkań Teatralnych w 2011, świętujący 30-lecie pracy artystycznej, z rąk marszałka województwa wielkopolskiego Marka Woźniaka odebrał nadany przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiego Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[1].

Mąż aktorki Doroty Kolak. Ojciec aktorki Katarzyny Z. Michalskiej.

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

• 2005 – Laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury^[2]

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

• 1979: Poniedziałki i kuchnie (etiuda szkolna) – obsada aktorska
• 1979: Obce głosy (etiuda szkolna) – chłopak
• 1984: Czas dojrzewania – Smolarz, przyjaciel Romana
• 1984: Candida (spektakl telewizyjny) – wikary Aleksander Mill
• 1985: Wkrótce nadejdą bracia – urzędnik na stacji
• 1985: Nikt mnie nie zna (spektakl telewizyjny) – służący
• 1985: Mokry szmal – milicjant
• 1987: Zacznijcie się śmiać (spektakl telewizyjny) – więzień
• 1987: O cudownym narodzeniu pańskim (spektakl telewizyjny) – kolędnik
• 1987: Człowiek śmiechu (spektakl telewizyjny) – facet
• 1988: My, niżej podpisani (spektakl telewizyjny) – obsada aktorska
• 1989: Wallenstein (spektakl telewizyjny) – Seni
• 1989: Misterium wielkanocne (spektakl telewizyjny) – Faryzeusz
• 1990: Rozmowy o miłości – mężczyzna w lokalu
• 1990: Zmowa – prokurator wojewódzki
• 1991: Już prawie nic (spektakl telewizyjny) – Hans
• 1992: Jaskinia filozofów (spektakl telewizyjny) – chór
• 1993: Pajęczarki – redaktor naczelny
• 1993: Auf Wiedersehen Amerika – urzędnik armatora
• 1994–1995: Radio romans – Marek Zwoliński, realizator programów radia Romans
• 1994: Arkadia (spektakl telewizyjny) – Richard Noakes
• 1995: Zbójcy (spektakl telewizyjny) – Spiegelberg
• 1996: Tristan i Izolda (spektakl telewizyjny) – zbrojny
• 1997: Pasja-misterium o męce, misterium o zmartwychwstaniu (spektakl telewizyjny) – Lucyper
• 1997: Drugi brzeg – Poguilhen
• 1998–1999: Złotopolscy – psychiatra (odc. 81-82, 84, 93, 101-103, 158)
• 1999: O dwóch takich co nic nie ukradli – skaut
• 1999: Bursztynowy las – grzybiarz
• 2000: Święty grzech (spektakl telewizyjny) – ksiądz
• 2000: Piotrek zgubił dziadka oko, a Jasiek chce dożyć spokojnej starości – Daniel Kąsek, reżyser filmowy (odc. 2, 7)
• 2001: Adam i Ewa – bezdomny z gdyńskiej plaży
• 2001: Agnes (spektakl telewizyjny) – ginekolog
• 2003: Tłusty czwartek (etiuda szkolna) – sprzedawca pączków
• 2004–2006: Pensjonat pod różą – były poseł Stefan Smoleń (odc. 9, 86, 89, 98, 101, 112)
• 2005: Wróżby kumaka – sprzedawca wody sodowej
• 2006–2011: M jak Miłość – Stanisław Nowicki, były mąż Janiny a potem mąż Reni Zakrzewskiej
• 2007: Ekipa (serial telewizyjny 2007) – Paweł Zarzycki (odc. 3, 8, 10)
• 2009: Miasto z morza – Grinsmann, redaktor Gazety Gdańskiej
• 2010: Ojciec Mateusz – Sawicki, pracownik Galińskiego (odc. 52)
• 2011: Prosto w serce – sędzia sądu rodzinnego (odc. 148, 153-154)
• 2012–2013: Barwy szczęścia – Leszek Milecki, dawny znajomy Anny Marczak
• 2014: Lekarze (serial telewizyjny) – Jan Toruńczyk, mąż Jolanty (odc. 40-41)
• 2015: Prawo Agaty – Bronek z firmy remontowej (odc. 89)
• 2016: Ojciec Mateusz – Jakub Pękal (odc. 202)
• 2016–2017: Druga szansa (polski serial telewizyjny) – ojciec Sary Daymer (sezon II, III, IV)
• 2018: Pod (etiuda szkolna) – Jakov
• 2018–2019: Na Wspólnej – Kazimierz Glinka (odc. 2776, 2788, 2808-2809)
• 2019: Pierwsza miłość – Bogusław Bogusz, przyjaciel Grzegorza Króla
• od 2020: Na dobre i na złe - kardiochirurg Piotr Mazur

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Igor Michalski w bazie IMDb (ang.)
• Igor Michalski w bazie Filmweb
• Igor Michalski w bazie filmpolski.pl
• Igor Michalski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-09] .