Igor Karačić – Wikipedia, wolna encyklopedia

Igor Karačić
Data i miejsce urodzenia

2 listopada 1988
Mostar

Obywatelstwo

chorwackie

Wzrost

192 cm

Pozycja

środkowy rozgrywający

Informacje klubowe
Klub

PGE Vive Kielce

Numer w klubie

18

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
Zrinjski Mostar
2007–2009 RK Metković
2009–2010 RK Čakovec
2010–2012 Bosna Sarajewo
2012–2019 Vardar Skopje
2019– Vive Kielce
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2013– Chorwacja 63 (151[1])
  1. ↑ Aktualne na: 10 grudnia 2018.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy
brąz Polska 2016 drużynowo
Odznaczenia
Medal za Zasługi dla Republiki Macedonii

Igor Karačić (ur. 2 listopada 1988 w Mostarze[2]) – chorwacki piłkarz ręczny, środkowy rozgrywający, od 2019 zawodnik Vive Kielce.

Reprezentant Chorwacji, brązowy medalista mistrzostw Europy (2016). Zwycięzca Ligi Mistrzów w barwach Vardara Skopje (2016/2017).

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Zrinjskiego Mostaru. W latach 2007–2009 występował w RK Metković, następnie był graczem RK Čakovec. W latach 2010–2012 grał w Bosni Sarajewo, z którą w sezonie 2010/2011 zdobył mistrzostwo Bośni i Hercegowiny. Będąc zawodnikiem stołecznego klubu, rozegrał w Lidze Mistrzów 13 meczów i rzucił 67 goli[2].

W lutym 2012 został zawodnikiem Vardara Skopje. Z zespołem tym zdobył pięć mistrzostw Macedonii, sześć Pucharów Macedonii oraz dwa Superpuchary Macedonii. Będąc graczem Vardaru, zaczął regularnie grać w Lidze Mistrzów (w ciągu pięciu sezonów rzucił w niej 272 bramki). W sezonie 2016/2017, w którym rozegrał 18 meczów i zdobył 53 gole, wygrał ze swoją drużyną LM. Ponadto w sezonie 2014/2015, w którym rozegrał 14 spotkań i rzucił 74 bramki, zajął 9. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców LM[2]. Wraz z Vardarem występował też w Lidze SEHA, pięciokrotnie zwyciężając w tych rozgrywkach: w sezonach 2011/2012, 2013/2014 (18 meczów, 59 goli), 2016/2017 (18 meczów, 59 goli), 2017/2018 (17 meczów, 43 gole) oraz 2018/2019 (15 meczów, 36 goli)[3]. Grając w Lidze SEHA otrzymywał także nagrody indywidualne: został wybrany najlepszym środkowym rozgrywającym sezonu zasadniczego (2018/2019) oraz dwukrotnie uznano go najlepszym środkowym rozgrywającym Final Four (2012/2013 i 2013/2014)[4][5][6]. W 2017 uczestniczył w Super Globe (3. miejsce), w którym rozegrał trzy mecze i zdobył dziewięć goli[7].

W lipcu 2019 zostanie zawodnikiem Vive Kielce, z którym podpisał trzyletni kontrakt[8].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 2006 zdobył mistrzostwo Europy U-18 – podczas turnieju, który odbył się w Estonii, rozegrał siedem meczów i rzucił 16 goli[9]. W 2007 wywalczył srebrny medal mistrzostw świata U-19 w Bahrajnie. W 2008 wystąpił w mistrzostwach Europy U-20 w Rumunii, w których rozegrał siedem spotkań i zdobył 28 bramek[10].

W 2016 uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro (5. miejsce), w których rozegrał sześć meczów i zdobył 12 goli[11].

W 2015 uczestniczył w mistrzostwach świata w Katarze, w których rozegrał dziewięć meczów i zdobył 21 goli[12]. W 2019 wziął udział w mistrzostwach świata w Danii i Niemczech, podczas których wystąpił w dziewięciu spotkaniach i rzucił 20 bramek[13].

W 2016 wywalczył brązowy medal mistrzostw Europy – podczas turnieju, który odbył się w Polsce, rozegrał osiem meczów i zdobył 12 goli[14]. W 2018 uczestniczył w mistrzostwach Europy w Chorwacji, w których wystąpił w siedmiu spotkaniach i rzucił 16 bramek[15].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Bosna Sarajewo
  • Mistrzostwo Bośni i Hercegowiny: 2010/2011
Vardar Skopje
Reprezentacja Chorwacji
Indywidualne
  • Najlepszy środkowy rozgrywający Ligi SEHA: 2018/2019[4] (Vardar Skopje)
  • Najlepszy środkowy rozgrywający Final Four Ligi SEHA: 2012/2013[5], 2013/2014[6] (Vardar Skopje)

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Młodszy brat Ivana Karačicia – piłkarza ręcznego, reprezentanta Bośni i Hercegowiny; starszy brat Gorana Karačicia – piłkarza nożnego, młodzieżowego reprezentanta Bośni i Hercegowiny[16].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • W 2017 odznaczony Medalem za Zasługi dla Republiki Macedonii[17].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Croatia. Team roster. ihf.info, 10 grudnia 2018. [dostęp 2019-04-24]. (ang.).
  2. ↑ a b c Igor Karačić. eurohandball.com. [dostęp 2019-04-24]. (ang.).
  3. ↑ Igor Karačić. seha-liga.com. [dostęp 2019-04-24]. (ang.).
  4. ↑ a b Best 7 of the regular season – elected by captains. seha-liga.com, 21 marca 2019. [dostęp 2019-04-24]. (ang.).
  5. ↑ a b Second season finished in Skopje: CO Zagreb the second SEHA League winners, Strahinja Milić MVP in the finals. seha-liga.com, 15 kwietnia 2013. [dostęp 2019-04-24]. (ang.).
  6. ↑ a b Vardar Skopje once again on top. seha-liga.com, 13 kwietnia 2014. [dostęp 2019-04-24]. (ang.).
  7. ↑ Raport z Super Globe 2017. ihf.info. [dostęp 2019-04-24]. (ang.).
  8. ↑ Marcin Górczyński: Oficjalnie: hit transferowy PGE VIVE Kielce. Igor Karacić podpisał kontrakt. sportowefakty.wp.pl, 11 marca 2019. [dostęp 2019-04-24].
  9. ↑ Raport z mistrzostw Europy U-18 w Estonii 2006. eurohandball.com. [dostęp 2019-04-24]. (ang.).
  10. ↑ Raport z mistrzostw Europy U-20 w Rumunii 2008. eurohandball.com. [dostęp 2019-04-24]. (ang.).
  11. ↑ Igor Karačić. sports-reference.com. [dostęp 2019-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-14)]. (ang.).
  12. ↑ Raport z mistrzostw świata w Katarze 2015. ihf.info. [dostęp 2019-04-24]. (ang.).
  13. ↑ Raport z mistrzostw świata w Danii i Niemczech 2019. ihf.info. [dostęp 2019-04-24]. (ang.).
  14. ↑ Raport z mistrzostw Europy w Polsce 2016. eurohandball.com. [dostęp 2019-04-24]. (ang.).
  15. ↑ Raport z mistrzostw Europy w Chorwacji 2018. eurohandball.com. [dostęp 2019-04-24]. (ang.).
  16. ↑ THE BROTHERS KARACIC – THE SPORTS MIRACLE FROM NERETVA. rkvardar.com, 9 grudnia 2013. [dostęp 2019-04-24]. (ang.).
  17. ↑ Одликувања и признанија [online], pretsedatel.gjorgeivanov.mk [dostęp 2024-03-22].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Igor_Karačić&oldid=73219407”