Ignacy Casanovas Perramón – Wikipedia, wolna encyklopedia

Błogosławiony
Ignacy Casanovas Perramón SchP
Ignasi Casanovas Perramón
prezbiter i męczennik
Ilustracja
Sanktuarium Matki Bożej Miłosiernej w Igualada, miejsce pochówku
bł. Ignacego Casanovas Perramóna.
Data i miejsce urodzenia

15 czerwca 1893
Igualada

Data i miejsce śmierci

16 września 1936
Òdena

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

1 października 1995
Plac Świętego Piotra
przez papieża Jana Pawła II

Wspomnienie

16 września

Atrybuty

Palma

Szczególne miejsca kultu

Igualada

Ignacy Casanovas Perramón SchP, hiszp. Ignasi Casanovas Perramón (ur. 15 czerwca 1893 w Igualadzie, zm. 16 września 1936 w Òdenie) – hiszpański prezbiter z Zakonu Kleryków Regularnych Ubogich Matki Bożej Szkół Pobożnych, ofiara antykatolickich prześladowań Kościoła katolickiego w czasach hiszpańskiej wojny domowej, zamordowany z nienawiści do wiary łac. odium fidei[1][2][3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził katolickiej rodziny Ramona i Marii[4] mieszkającej w Igualda na terenie diecezji Vich[5][2]. Do nowicjatu Zakonu Kleryków Regularnych Ubogich Matki Bożej Szkół Pobożnych wstąpił 21 listopada 1909 roku w Moià[5]. W dwa lata później 20 sierpnia złożył proste śluby zakonne, a uroczystą profesję po ukończeniu formacji zakonnej 30 sierpnia 1914 roku w Terrassie[6]. Przyjął imię zakonne Ignacy od świętego Rajmunda[7]. Po ukończeniu studiów teologicznych i filozoficznych w Irache[4] 17 września 1916 roku, w Barcelonie, sakrament święceń kapłańskich udzielił mu kardynał Joan Baptista Benlloch i Vivó[2][5]. Zgodnie z powołaniem pracował w placówkach wychowawczych prowadzonych przez pijarów[2] na terenie Terrassy (1916–1918), Vilanova i la Geltrú (1918–1920), Olotu (1920–1924) i Barcelony(1924–1936)[5]. Gdy nastąpiło nasilenie czerwonego terroru w Hiszpanii aresztowano go 16 września 1936 roku w trakcie letniego pobytu w domu swojej matki[2][5]. Przed śmiercią powiedział

„Czyż mogę umrzeć za coś bardziej świętego i szlachetnego?”[8]

Rozstrzelany został tego samego dnia[2], mimo iż w swoim apostolacie nie prowadził działalności politycznej i nie był zaangażowany w wojnę domową[9]. Pochowano go na cmentarzu w Odenie, a 21 maja 1948 roku ciało przeniesiono do grobu rodzinnego[6] o czym informację dołączono do dokumentacji procesu beatyfikacyjnego[4]. 25 września 1995 roku dokonano elewacji relikwii do Sanktuarium Matki Bożej Miłosiernej patronki Igualady[4].

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

1 października 1995 roku na rzymskim Placu Świętego Piotra papież Jan Paweł II dokonał beatyfikacji czterdziestu pięciu ofiar prześladowań wśród których był Ignacy Casanovas Perramón w grupie trzynastu pijarskich męczenników[10][1].

W Kościele katolickim dniem wspomnienia liturgicznego każdego z otoczonych kultem jest dies natalis (16 września)[6], razem z grupą błogosławionych współbraci także 22 września[10].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 374. ISBN 978-83-7318-736-8.
  2. ↑ a b c d e f Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 375. ISBN 978-83-7318-736-8.
  3. ↑ I MARTIRI DEL NOSTRO SECOLO, BEATIFICATI DA GIOVANNI PAOLO II. [dostęp 2015-07-03]. (wł.).
  4. ↑ a b c d Beat Ignasi Casanovas Perramon. Parafia Świętej Rodziny w Igualada. [dostęp 2015-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-04)]. (kat.).
  5. ↑ a b c d e BLESSED MARTYR IGNASI CASANOVAS. PIARIST FATHERS IN ASIA, Japan-Philippines Vice-Province. [dostęp 2015-07-03]. (ang.).
  6. ↑ a b c Beato Ignazio Casanovas Perramon Sacerdote scolopio, martire. 2012-09-02. [dostęp 2015-07-03]. (wł.).
  7. ↑ Martyrs of the Religious Persecution during the Spanish Civil War [9 ~ (†1934, 1936-39), [36] DIONISIO PAMPLONA POLO AND 12 COMPANION MARTYRS FROM THE CLERICS REGULAR OF THE PIOUS SCHOOLS (PIARISTS)]. [dostęp 2015-07-04]. (ang.).
  8. ↑ BŁOGOSŁAWIENI MĘCZENNICY PIJARSCY. POLSKA PROWINCJI ZAKONU PIJARÓW. [dostęp 2015-07-03].
  9. ↑ Bł. męczennicy rewolucji francuskiej - homilia papieża Jana Pawła II w dniu beatyfikacji. Źródło: "L’Osservatore Romano, wydanie polskie" 1 (179)/1996, s. 23-24.. [dostęp 2015-07-03].
  10. ↑ a b BEATIFICAZIONI DEL SANTO PADRE GIOVANNI PAOLO II. [dostęp 2015-07-02]. (wł.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ignacy_Casanovas_Perramón&oldid=71268953”