Humerał – Wikipedia, wolna encyklopedia

Humerał

Humerał (od łac. humerus – ramię), rzadziej amictus – w Kościołach tradycji zachodniej (rzymskokatolickim, anglikańskim, luterańskim, itp.) biała, prostokątna chusta z tkaniny lnianej będąca elementem stroju liturgicznego, okrywająca szyję i ramiona noszącego albę, zawiązywana na piersiach[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Humerał pochodzi od chusty okrywającej szyję i ramiona, używanej w starożytności przez członków ówczesnych elit[2]. Sama nazwa wiąże się z łacińskim słowem humerale, które oznacza wojskowy płaszcz zarzucany na ramiona[3]. Od VIII w. pełnił lokalnie funkcję szaty liturgicznej, ale w całym Kościele zaczął być stosowany dopiero od X w[3].

Forma humerału[edytuj | edytuj kod]

Humerały przeważnie nie są zdobione lub są zdobione bardzo skromnie – niewielkim haftowanym lub naszywanym krzyżem. Na potrzeby wyjątkowo podniosłych ceremonii religijnych stosuje się bogatszą wersję humerału, zdobioną tzw. parurą, czyli dopasowanym wzorem do ornatu; haftowanym, usztywnionym pasem materiału, w przypadku humerału mocowanym doń tak, by wznosił się nad szyję przypominając kołnierz[3].

Symbolika i znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Humerał nazywany jest „przyłbicą zbawienia”, gdyż taki zwrot padał w krótkiej modlitwie odmawianej przez kapłana w czasie zakładania tego elementu stroju. Symbolizuje ochronę przed zakusami szatana[4]. Humerał nakładano najpierw na głowę, po czym przesuwano na ramiona i szyję[3].

Czysto praktycznym powodem noszenia humerału jest ochrona ornatu przed potem[3]. Niektórzy zakonnicy zakładają nieco większy humerał na swój kaptur, tak aby nie był on widoczny[potrzebny przypis].

Obecnie[edytuj | edytuj kod]

Według współcześnie obowiązującego Ogólnego wprowadzenia do mszału rzymskiego humerał nie jest niezbędny w stroju liturgicznym, należy go jednak zakładać, gdy alba jest tak uszyta, że nie zasłania w pełni stroju świeckiego w rejonie szyi[5][6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrzejewska s. 11
  2. DMAK- Duszpasterstwo Ministrantów Archidiecezji Katowickiej. [w:] DMAK: Szaty Liturgiczne i pontyfikalia [on-line]. archidiecezja.katowice.pl. [dostęp 2014-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-11)]. (pol.).
  3. a b c d e Andrzejewska s. 11
  4. Andrzejewska s. 11, 12
  5. Ogólne wprowadzenie do mszału rzymskiego [1]
  6. DMAK: Szaty liturgiczne i pontyfikalia [online], www.ministranci.archidiecezja.katowice.pl [dostęp 2019-01-31] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-13] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzejewska Ewa, 2018: Skarby z dawnej zakrystii. Muzeum Okręgowe Ziemi Kaliskiej, strona 11, 12. ISBN 978-83-88042-44-7.