Ho Feng-Shan – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ho Feng-Shan
Data i miejsce urodzenia	10 września 1901 ; Yiyang
Data i miejsce śmierci	28 września 1997 ; San Francisco
Zawód, zajęcie	dyplomata, konsul generalny w Wiedniu
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ho Feng-Shan (chiń. upr. 何凤山; chiń. trad. 何鳳山; pinyin Hé Fèngshān; ur. 10 września 1901, zm. 28 września 1997) – chiński dyplomata, konsul generalny w Wiedniu w latach 1938–1940, zaangażowany w pomoc Żydom, uhonorowany medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ho Feng-Shan urodził się 10 września 1901 roku w Yiyang w prowincji Hunan^[1]. Osierocony przez ojca w wieku 7 lat, wychowywał się przy norweskiej misji luterańskiej. Uczył się w koledżu Yali w Changsha, a następnie wyjechał do Republiki Weimarskiej, gdzie w 1928 roku ukończył studia na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium^[1]. W 1932 roku uzyskał doktorat w dziedzinie ekonomii politycznej^[1].

W 1935 roku został pracownikiem chińskiego przedstawicielstwa w Ankarze, następnie od 1937 roku był pierwszym sekretarzem ambasady chińskiej w Wiedniu. Po Anschlussie Austrii ranga chińskiej misji dyplomatycznej uległa obniżeniu, zaś Ho w maju 1938 roku został mianowany konsulem generalnym^[1]. Po wydarzeniach nocy kryształowej zaangażował się w niesienie pomocy Żydom, wbrew kategorycznemu zakazowi chińskiego ambasadora w Berlinie (rząd Czang Kaj-szeka dbał wówczas o dobre relacje z III Rzeszą), załatwiając chętnym wizy umożliwiające podróż do Szanghaju, dzięki którym mogli opuścić terytorium Niemiec^[1]^[2]. Do czasu odwołania go ze stanowiska w maju 1940 roku wystawił kilka tysięcy takich dokumentów^[1] – Eric Saul szacował, że mogło ich być nawet 10 tysięcy^[2]. Osoby, które skorzystały z wiz, wyjechały do różnych krajów, głównie Palestyny, Filipin i Stanów Zjednoczonych^[2].

Po zwycięstwie komunistów w wojnie domowej w 1949 roku ewakuował się wraz z rządem Republiki Chińskiej na Tajwan. Pracował w przedstawicielstwach dyplomatycznych w Egipcie, Meksyku, Boliwii i Kolumbii. Po przejściu na emeryturę w 1973 roku osiadł w San Francisco^[1]. W 1990 roku ukazały się drukiem jego wspomnienia pt. My Forty Years as a Diplomat^[1].

7 sierpnia 2000 roku instytut Jad Waszem nagrodził go tytułem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Paul R. Bartrop: Resisting the Holocaust: Upstanders, Partisans, and Survivors. Santa Barbara: ABC-CLIO, 2016, s. 102–104. ISBN 978-1-61069-878-8.
↑ ^a ^b ^c Paul. B. Trescott: German economics and China: List, Marx and others. W: The Diffusion of Western Economic Ideas in East Asia. edited by Malcolm Warner. London: Routledge, 2017, s. 192. ISBN 978-1-138-92524-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Biogram Ho w serwisie Jewish Virtual Library. (ang.).

[bartrop-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Paul R. Bartrop: Resisting the Holocaust: Upstanders, Partisans, and Survivors. Santa Barbara: ABC-CLIO, 2016, s. 102–104. ISBN 978-1-61069-878-8.

[diffusion-2] Paul. B. Trescott: German economics and China: List, Marx and others. W: The Diffusion of Western Economic Ideas in East Asia. edited by Malcolm Warner. London: Routledge, 2017, s. 192. ISBN 978-1-138-92524-3.

[1]

[2]