Historia gier komputerowych (trzecia generacja) – Wikipedia, wolna encyklopedia

W historii gier komputerowych, era 8-bitowców była trzecią generacją konsoli gier wideo i pierwszą po zapaści gier wideo w 1983. Przez niektórych era ta uznawana jest za pierwszą "współczesną" erę gier konsolowych. Pomimo że konsole poprzednich generacji również korzystały z 8-bitowych procesorów, dopiero w tej generacji konsole zostały oznaczone według "ilości bitów". Takie oznaczenie stało się powszechne, gdy rozpoczęto marketing systemów 16-bitowych, takich jak Mega Drive/Genesis, co podkreślało różnice pomiędzy poszczególnymi generacjami konsoli. Takie oznaczenie przetrwało do szóstej generacji.

Podczas tej ery największą sławą w Japonii cieszył się Famicom (skrót od komputer rodzinny – family computer). NEC PC Engine również zdobył popularność, dorabiając się dużej ilości sprzętu. Amerykański odpowiednik Famicoma, Nintendo Entertainment System, zdominował rynek gier w północnej Ameryce. Pomimo tego na rynku dobrze trzymały się również Sega Master System (popularny głównie w Brazylii i Europie) oraz Atari 7800. Ta generacja często jest mylnie opisywana jako "Pierwsza generacja".

Systemy w erze 8-bitowców[edytuj | edytuj kod]

Serie gier, których powstanie miało miejsce w tym okresie[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ „Bajtek”, s. 42, 11/1991. Bajtek. 
  2. ↑ (j.j). Atari XE Game. „Bajtek”, s. 8, 06/1988. Bajtek. 
  3. ↑ Marcin Przasnyski. Premiera Nintendo. „Secret Service”, s. 47, listopad 1994. ProScript. ISSN 1230-7726. 
  4. ↑ Jerzy Justat. Master System. „Radioelektronik”, s. 37. Stowarzyszenie Elektryków Polskich. 
Historia gier komputerowych
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Historia_gier_komputerowych_(trzecia_generacja)&oldid=73188504”