Herkules Dembowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Herkules Dembowski
Ercole Dembowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1812
Mediolan

Data i miejsce śmierci

19 stycznia 1881
Albizzate

Zawód, zajęcie

astronom

Herkules Dembowski, Ercole Dembowski (ur. 12 stycznia 1812 w Mediolanie, zm. 19 stycznia 1881 w Albizzate[1][2]) – włoski astronom pochodzenia polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jego ojcem był Jan Dembowski (Dębowski), uczestnik powstania kościuszkowskiego, później adiutant generała Jana Henryka Dąbrowskiego, wreszcie włoski generał i gubernator Ferrary, uhonorowany przez Napoleona Bonaparte tytułem barona, który odziedziczył syn. Matką była Włoszka Matylda Viscontini, przyjaciółka Stendhala.

Do 1843 służył w marynarce cesarskiej. Po wzięciu dymisji zamieszkał w Neapolu, gdzie początkowo po amatorsku zaczął zajmować się astronomią.

Szczególnie interesowały go gwiazdy podwójne, dokonał ponad dwóch tysięcy ich pomiarów. Zmierzył między innymi wiele podwójnych gwiazd z katalogu Friedricha Struvego i zauważył zmianę pozycji niektórych z nich w przeciągu lat ze względu na ich orbity jako podwójnych układów słonecznych. Jego publikacje wzbudziły zainteresowanie i uznanie w świecie naukowym. W roku 1878 otrzymał Złoty Medal Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego.

Jego imieniem nazwany został krater Dembowski na Księżycu a także jedna z planetoid, (349) Dembowska.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]