Herb Piastów dolnośląskich – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rekonstrukcja polichromii płyty nagrobnej Henryka IV Prawego
Herb księcia żagańskiego z Herbarza Scheiblerów (ok. 1450–1580)
Godło z chorągwi Konrada VII Białego, księcia oleśnickiego, zdobyta w bitwie pod Grunwaldem, według malunku z 1448 r. Banderia Prutenorum

Herb Piastów dolnośląskichherb dynastii Piastów, rządzących księstwami Dolnego Śląska. Stanowiła go tarcza herbowa o złotym polu z czarnym orłem ze srebrną przepaską sierpową biegnącą przez skrzydła i pierś orła, która była zwieńczona krzyżem[1].

Herb ten z czasem stał się godłem całego Dolnego Śląska[1]. Symbolizuje Śląsk w herbach wielu jednostek administracyjnych, a także miast i gmin.

Orzeł nie był ukoronowany, jednakże w późniejszych stylizacjach herbów związanych z regionem dodawano na głowie złotą koronę.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy herb został umieszczony na pieczęci pieszej Henryka II Pobożnego, której używał w latach 1224–1240. Na otoku pieczęci znajdował się napis w tłumaczeniu: Pieczęć Henryka, syna księcia Śląska. Pieczęci tej używał za życia ojca (do 1238), a także po jego śmierci gdy odziedziczył księstwo[1].

Herb ten widniał także na pieczęciach kolejnych książąt Dolnego Śląska[1]:

Herb był używany przez większość książąt dolnośląskich w drugiej połowie XIV w., jednakże niektórzy nie dodawali do sierpowej przepaski krzyża. Miało to miejsce w księstwie oleśnickim i brzeskim. W miarę większego podziału Śląska przyjmowano także inne barwy orła. W księstwie świdnickim w srebrnym polu znajdował się przepołowiony czarno-czerwony orzeł z przepaską, a w księstwie ziębickim czerwono-czarny orzeł z przepaską[2].

Motyw w herbach regionalnych[edytuj | edytuj kod]

Godło Piastów dolnośląskich przyjęły do swoich herbów miasta, wsie, gminy, a także powiaty Dolnego Śląska podkreślając swą przynależność do regionu lub związki z panującymi książętami. Herb Piastów dolnośląskich jest jednym z elementów tożsamości regionu Dolnego Śląska. Herb przyjęły władze Królestwa Prus w herbach dużych jednostek administracyjnych jak pruska prowincja Śląsk, prowincja Dolny Śląsk, a także władze Cesarstwa Austriackiego w herbie prowincji Śląsk Austriacki.

W latach międzywojennych herb przyjęto do herbu średniego i wielkiego Czechosłowacji. Także w 1993 r. w herbie Czech umieszczono w jednym polu czarny orzeł ze zgorzelcem i koroną na głowie, symbolizującą Śląsk[3] (w heraldyce czeskiej cz. orel posiada dwie głowy, a cz. orlice jedną[4]). Herb ten znajduje się również w niektórych herbach miast Śląska Czeskiego (m.in. Jabłonkowa).

W 1957 r. przyjęto herb Liechtensteinu, na którym znajduje się ukoronowany orzeł symbolizujący Śląsk[5]. Nawiązuje on do księstwa opawskiego i karniowskiego, których władcą został Karol I Liechtenstein w 1613 i 1623 roku[6].

Konstytucja Saksonii z 1992 r. zezwala równoprawnie z symbolami saskimi korzystać z herbu Dolnego Śląska na terenie śląskiej części kraju związkowego[7]. Stanowi jeden z elementów herbu powiatu Görlitz.

Herb przyjęto do herbów następujących jednostek administracyjnych:

Motyw w herbach miejskich[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Alfred Znamierowski: Insygnia, symbole i herby polskie : kompendium. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 87. ISBN 83-7311-601-X.
  2. Alfred Znamierowski: Insygnia, symbole i herby polskie : kompendium. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 88. ISBN 83-7311-601-X.
  3. 3/1993 Sb. o státních symbolech České republiky. Ministerstvo vnitra. [dostęp 2011-01-07]. (cz.).
  4. Helena Znojemská, Zdeněk Tábor Dražovický: Zvířata. [dostęp 2011-01-07]. (cz.).
  5. Flag, coat of arms, symbol – Fürstentum Liechtenstein. Księstwo Liechtenstein. [dostęp 2022-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-28)].
  6. Herbert Haupt: Liechtenstein, Karl I. von – Historisches Lexikon. 31.12.2011. [dostęp 2022-10-27]. (niem.).
  7. Verfassung des Freistaates Sachsen vom 27. Mai 1992. Sächsischer Landtag. [dostęp 2011-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-17)]. (niem.).