Henryk Sołkiewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Henryk Sołkiewicz

wiceadmirał
Data i miejsce urodzenia	14 maja 1946 Przyłęk
Przebieg służby
Lata służby	1965–2006
Siły zbrojne	Marynarka Wojenna (PRL)  Marynarka Wojenna
Jednostki	Sztab Marynarki Wojennej
Stanowiska	szef Sztabu Marynarki Wojennej
Odznaczenia

Henryk Sołkiewicz (ur. 14 maja 1946) – polski wiceadmirał, doktor nauk wojskowych i inżynier techniki nawigacji. Jest morskim dyplomowanym oficerem okrętów podwodnych. Służył na różnych stanowiskach służbowych w jednostkach liniowych, szkolnictwie oraz sztabach w Marynarce Wojennej. Karierę zakończył w 2006, będąc szefem Sztabu Marynarki Wojennej.

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Henryk Sołkiewicz urodził się 14 maja 1946 w Przyłęku. W 1965 rozpoczął służbę w Marynarce Wojennej. Po 4 latach studiów na Wydziale Pokładowym w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej w Gdyni otrzymał stopień podporucznika marynarki i tytuł inżyniera nawigatora statku morskiego. W latach 1973–1976 odbył studia podyplomowe w Akademii Marynarki Wojennej ZSRR w Leningradzie, a w 1981 uzyskał na tej uczelni tytuł doktora nauk wojskowych. W 1990 ukończył podyplomowe studia operacyjno-strategiczne w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie.

Służba wojskowa[edytuj | edytuj kod]

Po promocji oficerskiej objął stanowisko oficera broni podwodnej na okręcie podwodnym ORP "Kondor". W 1971 został oficerem flagowym broni podwodnej dywizjonu Okrętów Podwodnych 3 Flotylli Okrętów. Od 1976 był starszym asystentem Katedry Sztuki Operacyjnej i Taktyki Rodzajów Sił Marynarki Wojennej, natomiast w 1981 został adiunktem Instytutu Dowódczo-Sztabowego w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej. Od 1986 zajmował stanowisko zastępcy Szefa Oddziału Operacyjnego Sztabu Marynarki Wojennej, a w 1990 objął funkcję szefa Oddziału Rozpoznania Sztabu Marynarki Wojennej. W 1996 został szefem Oddziału Operacyjnego, a dwa lata później szefem Sztabu Logistyki Marynarki Wojennej. Od 2000 pracował jako asystent szefa Sztabu Marynarki Wojennej. W latach 2002–2006 był szefem Sztabu Marynarki Wojennej, po czym w styczniu 2006 odszedł w stan spoczynku.

W okresie pełnienia funkcji ministra obrony narodowej przez Antoniego Macierewicza odszedł ze stanowiska profesora wizytującego AMW^[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2002)^[2]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi
• Złoty Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny"
• Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
• Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
• Złoty Medal "Za Zasługi dla Obronności Kraju"

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest żonaty i ma dwójkę dzieci - córkę i syna. Z zamiłowania jest wędkarzem i zbieraczem grzybów.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Czasopismo Marynarki Wojennej "Bandera". Wyd. marzec 2006. (ISSN 0209-1070)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]