Henry Herbert (4. hrabia Carnarvon) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lord Carnarvon

Henry Howard Molyneux Herbert, 4. hrabia Carnarvon (ur. 24 czerwca 1831 w Londynie, zm. 29 czerwca 1890 tamże) – brytyjski arystokrata i polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach lorda Derby’ego, lorda Beaconsfielda i lorda Salisbury’ego.

Był najstarszym synem Henry’ego Herberta, 3. hrabiego Carnarvon, i Henrietty Anny Howard, córki lorda Henry’ego Howarda-Molyneux-Howarda. W latach 1833–1849 nosił tytuł grzecznościowy lorda Porchester. Tytuł parowski odziedziczył po śmierci ojca w 1849 r. Po osiągnięciu wymaganego prawem wieku zasiadł w Izbie Lordów. Wykształcenie odebrał w Eton College oraz w Christ Church na Uniwersytecie Oksfordzkim.

W latach 1858–1859 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Kolonii. W latach 1866–1867 stał na czele tego resortu. Przedstawił również projekt British North America Act, który przyznawał Kanadzie ograniczoną suwerenność. Zrezygnował w 1867 r., kiedy Benjamin Disraeli przedstawił projekt reformy wyborczej.

Carnarvon powrócił do rządu w 1874 r. Ponownie został ministrem kolonii. Postulował nadanie autonomii na wzór kanadyjskim Afryce Południowej, ale zrealizował tego zamierzenia. Zrezygnował w 1878 r. w proteście przeciwko rządowej polityce wschodniej. W latach 1885–1886 był Lordem Namiestnikiem Irlandii.

Zmarł w 1890 r. i został pochowany w zamku Highclare w hrabstwie Berkshire.

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

6 września 1861 r. w Opactwie Westminsterskim poślubił lady Evelyn Stanhope (3 listopada 183425 stycznia 1875), córkę George’a Stanhope'a, 6. hrabiego Chesterfield, i Anne Weld-Forester, córki 1. barona Forester of Willey Park. Henry i Evelyn mieli razem syna i trzy córki:

26 grudnia 1878 r. poślubił Elizabeth Catherine Howard (29 marca 18561 lutego 1929), córkę Henry’ego Howarda i Charlotte Long, córki Henry’ego Long. Henry i Elizabeth mieli razem dwóch synów:

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]