Henry Grey (3. hrabia Grey) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Henry Grey, 3. hrabia Grey
Ilustracja
Data urodzenia

28 grudnia 1802

Data śmierci

9 października 1894

Minister wojny i kolonii Wielkiej Brytanii
Okres

od 6 lipca 1846
do 21 lutego 1852

Przynależność polityczna

Partia Liberalna

Poprzednik

William Ewart Gladstone

Następca

John Pakington

Odznaczenia
Order Podwiązki (Wielka Brytania)

Henry George Grey, 3. hrabia Grey KG, GCMG (ur. 28 grudnia 1802, zm. 9 października 1894) – brytyjski arystokrata i polityk, członek stronnictwa wigów, minister w rządach lorda Melbourne'a i lorda Johna Russella.

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

Był najstarszym synem Charlesa Greya, 2. hrabiego Grey, i Mary Elizabeth Ponsonby, córki 1. barona Ponsonby. Od 1807 r. znany był pod tytułem grzecznościowym „wicehrabiego Howick”. Studiował w Trinity College na Uniwersytecie Cambridge. Studia ukończył z tytułem magistra w 1821 r.

W 1826 r. został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Winchelsea. W 1830 r. zmienił okręg wyborczy na Higham Ferrers. W latach 1831–1832 reprezentował okręg wyborczy Northumberland, a następnie jego północną część. W 1841 r. zmienił okręg wyborczy na Sunderland.

Kiedy w 1830 r. ojciec Howicka został premierem, młody Grey został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Wojny i Kolonii. 9 sierpnia 1832 r. poślubił Marię Copley (zm. 14 września 1879), córkę sir Josepha Copleya, 3. baroneta. Małżonkowie nie mieli razem dzieci. Po śmierci Henry’ego tytuł hrabiowski odziedziczył jego bratanek, Albert. W 1833 r. otrzymał stanowisko w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. Zrezygnował w 1834 r. W latach 1835–1839 był sekretarzem ds. wojny. Po śmierci ojca w 1845 r. odziedziczył tytuł 3. hrabiego Grey i zasiadł w Izbie Lordów. W latach 1846–1852 był ministrem wojny i kolonii. Głosił zasadę, że należy zarządzać koloniami dla ich własnego dobra, odstąpił jednak od niej odnośnie do Przylądka Dobrej Nadziei.

Lord Grey był jednym z kandydatów na ministra wojny w okresie wojny krymskiej, ale nigdy nie sprawował już żadnego stanowiska państwowego. W latach 1847–1878 był Lordem Namiestnikiem Northumberlandu. W 1853 r. otrzymał Order Podwiązki. W 1869 r. został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu św. Michała i św. Jerzego. W 1886 r. zerwał z Partią Liberalną, kiedy liberałowie przedstawili projekt ustawy przyznającej Irlandii autonomię.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]