Henri Brocard – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pierre René Jean Baptiste Henri Brocard
Ilustracja
Pierwsza strona książki Brocarda "Notes de bibliographie des courbes géométriques."
Data i miejsce urodzenia

12 maja 1845
Commercy

Data i miejsce śmierci

16 stycznia 1922
Kensington w Londynie

Zawód, zajęcie

inżynier, matematyk

Narodowość

francuska

Edukacja

École Polytechnique

Wyznanie

katolicyzm

Faksymile
Odznaczenia
Legia Honorowa

Pierre René Jean Baptiste Henri Brocard (ur. 12 maja 1845 – zm. 16 stycznia 1922) – francuski meteorolog i matematyk specjalizujący się w geometrii[1]. Jego najbardziej znanym osiągnięciem jest odkrycie właściwości nazwanych jego imieniem punktów Brocarda, okręgu Brocarda i trójkąta Brocarda[2].

Współczesny matematyk Nathan Court nazwał Brocarda jednym z trzech założycieli nowoczesnej geometrii trójkąta (pozostali dwaj naukowcy to Émile Lemoine i Joseph Neuberg[3]. Brocard byłtakże honorowym członkiem International Academy of Science[4], otrzymał Ordre des Palmes Académiques i został oficerem Legii Honorowej[5].

Większość życia spędził studiując meteorologię jako oficer francuskiej marynarki, ale nie osiągnął żadnych ważniejszych odkryć w tej dziedzinie[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Pierre René Jean Baptiste Henri Brocard urodził się 12 maja 1845, w Vignot (część Commercy), w Lotaryngii. Jego rodzicami byli Elizabeth Auguste Liouville i Jean Sebastien Brocard. Jako dziecko uczęszczał do Lycée (francuski odpowiednik liceum) w Marsylii, a następnie do Lycée w Strasburgu. Po skończeniu nauki w szkole średniej rozpoczął edukację w Akademii w Strasburgu, gdzie przygotowywał się do egzaminów wstępnych do prestiżowej École Polytechnique w Paryżu. W 1865 zdał egzaminy i dostał się do paryskiej szkoły[6].

École Polytechnique i wojsko[edytuj | edytuj kod]

École Polytechnique

Brocard uczęśzczał do École Polytechnique w latach 1865 - 1867.

Po skończeniu edukacji, jak to było w zwyczaju w jego czasach, został oficerem we francuskiej armii, zreorganizowanej w 1866. Pracował jako meteorolog i technik we Francuskiej Marynarce Wojennej. Przez krótki czas nauczał w Montpellier.

Kiedy Napoleon III wypowiedział wojnę Prusom Brocard był jednym z 120 000 żołnierzy pod dowództwem Patrice'a Mac-Mahona, którzy ruszyli pod Metz, by wspomóc armię francuską nad Renem. Gdy Francuzi zostali pokonani 31 sierpnia w Bitwie pod Sedanem Brocard został wzięty do niewoli wraz z 83 000 innych żołnierzy[6].

Dojrzałe lata[edytuj | edytuj kod]

Po uwolnieniu Brocard powrócił do wojska i kontynuował nauczanie. Publikował także artykuły w najsłynniejszym czasopiśmie matematycznym tamtych czasów Nouvelles Correspondances Mathématiques (zwanym także Nouvelles annales mathématiques)[7][8]. W 1873 roku dołączył do stowarzyszenia matematyków Société Mathématique de France. W 1875 został wprowadzony do Francuskiego Stowarzyszenia Rozwoju Nauki i do Francuskiego Stowarzyszenia Meteorologicznego. Niedługo potem został wysłany do północnej Afryki, gdzie służył jako technik przy francuskiej armii stacjonującej w Algierze. Podczas swojego pobytu Brocard ufundował Instytut Meteorologiczny w Algierze[9]. Brocard odwiedził także okupowany przez Francuzów Oran[10].

Odkrycie punktów Brocarda[edytuj | edytuj kod]

Podczas spotkania Francuskiego Stowarzyszenia Rozwoju Nauki Brocard zaprezentował własnoręcznie napisany artykuł zatytułowany Etudes d'un nouveau cercle du plan du triangle - była to jego pierwsza praca o punktach Brocarda, trójkącie Brocarda i okręgu Brocarda[11][12].

Późne lata[edytuj | edytuj kod]

W 1884 Brocard wrócił do Francji. Przez jakiś czas pracował w Komisji Meteorologicznej w Montpellier, następnie przeniósł się do Genoble, a ostatecznie zamieszkał w Bar-le-Duc. W 1910 przeszedł na wojskową emeryturę mając stopień podpułkownika. Jego główne publikacje to Notes de bibliographie des corbes géométriques (1897, 1899, wydana w dwóch tomach) i Courbes géométriques remarkables (1920, pośmiertnie 1967, także dwutomowe) Courbes géométriques remarkables została napisana wspólnie z T. Lemoyne.

Brocard uczestniczył w międzynarodowych spotkaniach matematyków w Zurychu w 1897, Paryżu w 1900, Heidelbergu w 1904, Rzymie w 1908, Cambridge w 1912 i Strasburgu w 1920.

Brocard spędził ostatnie lata życia w Bar-le-Duc. Zaoferowano mu prezesostwo w stowarzyszeniu Letters, Sciences, and Arts Society, którego był długotrwałym członkiem, ale odmówił przyjęcia tego stanowiska. Zmarł 16 stycznia 1922 podczas podróży do Kensington w Londynie[6].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Trójkąt Brocarda, Okrąg Brocarda i Punkty Brocarda[edytuj | edytuj kod]

Punkty Brocarda

Najbardziej znane odkrycia Brocarda to punkty Brocarda, okrąg Brocarda i trójkąt Brocarda. Pierwszy punkt Brocarda w euklidesowym trókącie to punkt, w którym trzy kąty utworzone przez wierzchołki i punkt Brocarda są równe[13]. Okrąg trójkąta to okrąg o średnicy będącej odcinkiem pomiędzy symedianą a środkiem okręgu opisanego na trójkącie. Zawiera w sobie punkty Brocarda[14]. Trójkąt Brocarda to trójkąt utworzony przez punkt będący na przecięciu dwóch prostych przechodzących przez wierzchołek trójkąta i punkt Brocarda. Kolejne dwa punkty tworzy się używając różnych kombinacji wierzchołków i punktów Brocarda. Trójkąt Brocarda jest wpisany w koło Brocarda[15].

Inne matematyczne osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Brocard publikował różne prace o matematyce podczas swojego pobytu w Bar-le-Duc, ale żadna nie stała się tak znana jak Etudes d'un nouveau cercle du plan du triangle. Jedna z jego prac jest znana jako skrót DALG, wymieniony w artykule Gérarda Desargues’a. Prawdopodobny pełny tytuł to Des Argues, Lyonnais, Géometre[16].

Meteorologia[edytuj | edytuj kod]

Brocard nie dokonał żadnych istotnych odkryć w meteorologii, ufundował za to Instytut Meteorologiczny w Algierze i przez pewien czas służył jako technik meteorolog we francuskiej armii. Opublikował także kilka prac na temat tej dziedziny nauki[17][18].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Pierre René Jean Baptiste Henri Brocard. (ang.).
  2. Eric W. Weisstein, Brocard Points, [w:] MathWorld, Wolfram Research (ang.).
  3. Triangle Geometers. (ang.).
  4. International Academy of Science Fellows. (ang.).
  5. Henri Brocard, T. Lemoyne: "Courbes géométriques remarquables (courbes spéciales) planes et gauches". 1919, reed. 1967. (ang.).
  6. a b c Henri Brocard Biography. [dostęp 2010-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-07)]. (ang.).
  7. Henri Brocard, Notes de bibliographie des courbes géométriques, t. 1, 1897 (ang.).
  8. Henri Brocard, Notes de bibliographie des courbes géométriques, t. 2, 1899 (ang.).
  9. Albert Camus. (ang.). (trzeci akapit, wspomniany instytut)
  10. Encyclopaedia of Mathematics. 1994. (ang.).
  11. Henri Brocard and the Geometry of the Triangle. (ang.).
  12. CIM Bulletin 2004. [dostęp 2010-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-16)]. (ang.).
  13. Math Trek - Brocard points. [dostęp 2010-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2001-07-26)]. (ang.).
  14. Eric W. Weisstein, Brocard Circle, [w:] MathWorld, Wolfram Research (ang.).
  15. Eric W. Weisstein, First Brocard Triangle, [w:] MathWorld, Wolfram Research (ang.).
  16. Alfred Heefer: Récréations Mathématiques (1624): A Study on its Authorship, Sources and Influence 2004. (ang.).
  17. Henri Brocard Biography. (ang.).
  18. The American Mathematical Monthly Vol. 29, No. 7. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henri Brocard and the Geometry of the Triangle by Laura Guggenbuhl
  • Encyclopaedia of Mathematics: An Updated and Annotated Translation—Henri Brocard
  • Laura Guggenbuhl, Biography in Dictionary of Scientific Biography (New York 1970–1990).
  • A. Gica and L. Panaitopol, On a problem of Brocard, Bull. London Math. Soc. 37 (4) (2005), 502–506.
  • R. J. Stroeker, Brocard points, circulant matrices, and Descartes' folium, Math. Mag. 61 (3) (1988), 172–187.