Helena Zimajer – Wikipedia, wolna encyklopedia

Helena Zimajer

Helena Zimajer-Rapacka (ok. 1917)
Data i miejsce urodzenia	22 lutego 1869 Czerniowce
Data i miejsce śmierci	31 stycznia 1964 Londyn
Współmałżonek	Wincenty Rapacki
Multimedia w Wikimedia Commons

Helena Zimajer (ur. 22 lutego 1869 w Czerniowcach, zm. 31 stycznia 1964 w Londynie)^[1] – polska aktorka teatralna i śpiewaczka operetkowa.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Była córką Gustawa Zimajera i aktorki Adolfiny Zimajer Miała dwoje dzieci: kompozytora Adama Rapackiego i aktorkę Halinę Rapacką^[1][2].

Jako dziecko zaczęła występy w Kaliszu w zespole Anastazego Trapszo, grając rolę Infantki w Don Carlosie w 1873. Grała role dziecinne w zespołach, w których pracowali rodzice^[2].

W dorosłej roli debiutowała 27 lutego 1888 w Teatrze lwowskim w roli Lincii w sztuce Dzieciaki. Po zaangażowaniu do zespołu występowała z operetką lwowską w Krakowie i Lwowie. Latem 1889 wystąpiła gościnnie w Sosnowcu wraz z matką^[2].

6 lutego 1890 debiutowała w Warszawskich Teatrach Rządowych, lecz nie uzyskała tu stałego angażu.

10 września 1895 wyszła za mąż za aktora Wincentego Rapackiego i od tej pory używała na scenie nazwiska męża bądź podwójnego Zimajer-Rapacka^[2].

W sezonie 1895/96 występowała w zespole Michała Wołowskiego w Łodzi, latem 1896 w warszawskim teatrze Cyrk, w sezonie 1896/97 we Lwowie, w 1897 wraz z mężem i matką Adolfiną w teatrze łódzkim^[3]. W 1900 w zespole matki wystąpiła w Moskwie i Lublinie. Od maja do czerwca występowała w warszawskim teatrze ogrodowym Bagatela^[2].

W 1904 grała w Wieczorach tańca i poezji w Warszawie, w 1905 w Teatrze Renaissance, w 1906 w Lublinie, w 1907 w Poznaniu, w 1908 w Krakowie i Częstochowie. W 1915 ponownie w Poznaniu, a w 1916 w Zakopanem wraz z matką i córką Haliną w Wieczorze trzech pokoleń. Po I wojnie światowej zaprzestała występów.

W 1944 wyjechała z córką do Stanów Zjednoczonych^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]