Helena Rzadkowska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Helena Rzadkowska
Data i miejsce urodzenia

8 października 1902
Będzin

Data i miejsce śmierci

21 stycznia 1983
Kraków

Doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: historia
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. KEN w Krakowie

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego

Helena Rzadkowska (ur. 8 października 1902 w Będzinie, zm. 21 stycznia 1983 w Krakowie[1]) – polska historyk, profesor Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1921–1927 studiowała historię i literaturę polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po ukończeniu studiów pracowała początkowo jako nauczyciel w gimnazjach w Słonimiu i Dąbrowie Górniczej oraz w szkole zawodowej w Będzinie. W latach 1952–1973 zatrudniona była w WSP w Krakowie. W 1952 uzyskała stanowisko zastępcy profesora w WSP, w 1957 została docentem, a w 1970 profesorem nadzwyczajnym[1].

Przez 6 lat sprawowała funkcję prodziekana Wydziału Filologiczno-Historycznego WSP. Działała w Polskim Towarzystwie Historycznym i Komisji Nauk Historycznych PAN - oddziału w Krakowie[2]. Od 1945 była członkiem PPR-PZPR. Od 1961 do 1962 pełniła funkcję II sekretarza Komitetu Uczelnianego PZPR w Wyższej Szkole Pedagogicznej[3]. W latach 1947–1955 sprawowała mandat radnej Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie. Od 1941 do śmierci w 1983 mieszkała w Krakowie. Została pochowana na cmentarzu Salwatorskim w Krakowie[4].

Grób prof. Heleny Rzadkowskiej na Cmentarzu Salwatorskim

Zainteresowania naukowe[edytuj | edytuj kod]

Do głównych obszarów badawczych Rzadkowskiej należały polska irredenta XIX wieku i Wielka Emigracja. Była autorką licznych publikacji nt. Powstania Styczniowego, Towarzystwa Demokratycznego Polskiego oraz obszernej biografii Mariana Langiewicza. Promowała ponad 200 prac magisterskich oraz 2 doktoratów[4]. Była jednym z twórców programu nauczania historii Polski dla wyższych szkół pedagogicznych[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Kiryk, Hampel i Pietrzkiewicz (red.) 2006 ↓, s. 486.
  2. a b Kiryk, Hampel i Pietrzkiewicz (red.) 2006 ↓, s. 486-487.
  3. Józef Hampel, Marian Różycki, Jan Szmyd, Podstawowa Organizacja Partyjna w latach 1961–1971 [w:] „Rocznik Naukowo-Dydaktyczny. Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie”, Z. 46, Kraków 1973, s. 357
  4. a b c Żaliński 2019 ↓.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henryk Żaliński. Helena Rzadkowska. „Internetowy Polski Słownik Biograficzny”, 2019. [dostęp 2020-03-11]. (pol.). 
  • Feliks Kiryk, Józef Hampel, Iwona Pietrzkiewicz (red.): Leksykon Profesorów Akademii Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej 1946-2006. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, 2006. ISBN 83-7271-395-2.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]