Hamulec – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hamulec rowerowy Shimano RSX
Hamulec bezpieczeństwa w tramwaju.

Hamulec – urządzenie mechaniczne służące do:

  1. zmniejszania prędkości, lub zatrzymywania ruchomych, najczęściej obrotowych, elementów mechanizmów, lub maszynhamulec zatrzymujący
  2. trzymania elementów mechanizmów, lub maszyn nieruchomo, lub pozwalania im się obracać w pewnych sytuacjach – hamulec luzujący
  3. skalowania obciążania maszyny w celu symulowania zewnętrznego obciążenia – hamulec pomiarowy lub hamownia[1]

Działanie hamulców polega na przejęciu części, lub całości energii kinetycznej urządzenia i rozproszeniu jej. W układach napędowych z rekuperacją energii energia hamowania jest przetwarzana w inną formę energii (energia elektryczna, energia hydrauliczna, lub energia mechaniczna) i składowana w odpowiednim akumulatorze do późniejszego wykorzystania. W takich układach rolę hamulca przejmuje generator prądu, pompa lub przekładnia.

Hamulec wraz z układem sterowania tworzy układ hamulcowy.

Podział hamulców maszynowych[1][edytuj | edytuj kod]

Hamulce maszynowe dzieli się na:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Mały Poradnik Mechanika tom II, praca zbiorowa, WNT, Warszawa 1994, ISBN 83-204-1705-8