Hammerfall – Wikipedia, wolna encyklopedia

HammerFall
Ilustracja
Hammerfall, 2005
Rok założenia

1993

Pochodzenie

Göteborg,  Szwecja

Gatunek

power metal[1][2][3]
heavy metal[2][3]

Aktywność

1993–2003, od 2005

Wydawnictwo

Nuclear Blast, Avalon/Marquee Inc., Napalm Records

Powiązania

Sinergy, Dark Tranquillity, In Flames, Yngwie Malmsteen, Evergrey, Lost Horizon

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

HammerFall – szwedzka grupa muzyczna wykonująca power metal utworzona w roku 1993 w Göteborgu.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Oscar Dronjak, 2015

Zespół HammerFall powstał 1993 roku w szwedzkim mieście Göteborg z inicjatywy Oscara Dronjaka oraz Jespera Strömblada we współpracy z Niklasem Sundinem i Mikaelem Stannem, muzykami grupy Dark Tranquillity. Początkowo pierwszym wokalistą tego zespołu był Mikael Stanne, jednakże od 1996 roku aż do dzisiaj na jego miejsce tego typu rolę muzyczną pełni Joacim Cans, z kolei Oscar Dronjak jest w chwili obecnej jedynym członkiem zespołu, który gra utwory muzyczne od początku istnienia grupy.

Debiutancki album grupy zatytułowany Glory To The Brave ukazał się w roku 1997. Wydawnictwo utrzymywało się m.in. na niemieckiej liście Top 100 przez ponad dwa miesiące, a magazyn „Rock Hard” obwołał go albumem roku. W rok później ukazał się kolejny album zatytułowany Legacy of Kings (1998). Rok później skład opuścił Patrik Räfling, którego zastąpił Anders Johansson.

Na następnym wydawnictwie pt. Renegade muzycy zaprezentowali muzykę heavymetalową w klasycznej formie. Płyta ukazała się w 2000 roku. 28 października 2002 roku został wydany album Crimson Thunder. 4 marca 2005 roku ukazał się album zatytułowany Chapter V: Unbent, Unbowed, Unbroken. Z kolei w 2006 roku została wydana płyta pt. Threshold. W roku 2007 ze względu na 10 lat istnienia pierwszego albumu o nazwie Glory To The Brave zespół wydał kompilację piosenek pod tytułem Steel Meets Steel – Ten Years of Glory składająca się z dwóch płyt, natomiast rok później ukazała się również druga kompilacja o nazwie Masterpieces zawierająca aż 18 utworów muzycznych.

6 marca 2007 roku grupę opuścił basista Magnus Rosén. Na jego miejsce 10 kwietnia powrócił Fredrik Larsson, członek tego zespołu w latach 1994–1997. 2 kwietnia 2008 śladami Magnusa podążył gitarzysta Stefan Elmgren, który zakończył karierę muzyczną i zajął się zawodowo pilotażem samolotów. Został on zastąpiony przez Pontusa Norgrena. W 2009 roku został wydany album No Sacrifice, No Victory. W 2011 roku ukazała się kolejna płyta zespołu pt. Infected. W 2014 roku ukazał się 10. album o nazwie (r)Evolution, jednak zaraz po jej wydaniu zespół opuszcza perkusista Anders Johansson, a na jego miejsce przychodzi David Wallin, gdyż Anders po 15 latach aktywności w tym zespole doszedł do wniosku, że stracił swoją chęć do dalszego działania na wzięcie udziału w trasach koncertowych oraz nagrywaniu kolejnych albumów[4]. W międzyczasie zespół opuszcza Fredrik Larsson, gdyż postanowił wziąć sobie urlop i poświęcić czas rodzinie. Na jego miejsce zgodził się przyjść były gitarzysta Stefan Elmgren i zespół rozpoczyna trasę koncertową, która promuje ich nowy album. Po niedługim czasie urlopu Fredrik Larsson powraca do zespołu i bierze udział w kolejnych koncertach z zespołem.

Muzycy[edytuj | edytuj kod]

Joacim Cans, 2015

Obecny skład zespołu[edytuj | edytuj kod]

Muzycy koncertowi[edytuj | edytuj kod]

Byli członkowie zespołu[edytuj | edytuj kod]

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Fredrik Larsson, 2015
Pontus Norgren, 2015
Stefan Elmgren, 2007

Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Pozycja na liście Certyfikat
DEU
[6] 		SWE
[7] 		FIN
[8] 		AUT
[9] 		CHE
[10] 		BEL
[11] 		FRA
[12] 		JPN
[13] 		USA Heat
[14]
1997 Glory to the Brave
  • Data: 27 czerwca 1997
  • Wydawca: Nuclear Blast
 38 – – 40 – – – – –
Glory to the Brave (EP)
  • Data: 20 października 1997
  • Wydawca: Nuclear Blast
 – – – – – – – – –
1998 Heeding the Call (EP)
  • Data: 3 sierpnia 1998
  • Wydawca: Nuclear Blast
 – – – – – – – – –
Legacy of Kings
  • Data: 28 września 1998
  • Wydawca: Nuclear Blast
 15 15 – 34 – – – 71 –
1999 I Want Out (EP)
  • Data: 31 sierpnia 1999
  • Wydawca: Nuclear Blast
 – – – – – – – – –
2000 Renegade
  • Data: 9 października 2000
  • Wydawca: Nuclear Blast
 17 1 34 43 72 – – 40 –
2002 Crimson Thunder
  • Data: 28 października 2002
  • Wydawca: Nuclear Blast
 13 3 – 65 83 – 134 82 –
2005 Chapter V: Unbent, Unbowed, Unbroken
  • Data: 4 marca 2005
  • Wydawca: Nuclear Blast
 12 4 – 36 39 – 159 163 –
2006 Threshold
  • Data: 18 października 2006
  • Wydawca: Nuclear Blast
 15 1 – 30 32 – 192 146 –
2009 No Sacrifice, No Victory
  • Data: 20 lutego 2009
  • Wydawca: Nuclear Blast
 7 2 – 25 20 92 95 136 38
2011 Infected
  • Data: 20 maja 2011
  • Wydawca: Nuclear Blast
 9 2 44 17 21 – – 250 16
2014 (r)Evolution
  • Data: 27 sierpnia 2014
  • Wydawca: Nuclear Blast
 4 1 10 13 5 90 85 150 1
2016 Built to Last
  • Data: 4 listopada 2016
  • Wydawca: Napalm Records
 8 6 – 19 15 96 – 125 11
2019 Dominion
  • Data: 16 sierpnia 2019
  • Wydawca: Napalm Records
 4 2 48 11 2 48 126 119 4
2022 Hammer of Dawn
  • Data: February 25th, 2022
  • Wydawca: Napalm Records
 - - - - - - - - -
„–” pozycja nie była notowana.

Albumy koncertowe[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Pozycja na liście
DEU
[6] 		SWE
[7]
2003 One Crimson Night
  • Data: 20 października 2003
  • Wydawca: Nuclear Blast
 58 15
2020 Live! Against the World
  • Data: October 23rd, 2020
  • Wydawca: Nuclear Blast

Kompilacje[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Pozycja na liście
DEU
[6] 		SWE
[7] 		AUT
[9] 		CHE
[10]
2007 Steel Meets Steel – Ten Years of Glory
  • Data: 13 października 2007
  • Wydawca: Nuclear Blast
 53 15 38 51
2008 The Vinyl Single Collection
  • Data: 22 lutego 2008
  • Wydawca: Nuclear Blast
 – – – –
Masterpieces
  • Data: 27 czerwca 2008
  • Wydawca: Nuclear Blast
 69 – – 38
„–” pozycja nie była notowana.

Single[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Pozycja na liście Certyfikat Album
SWE
[17] 		DEU
[18] 		CHE
[19] 		AUT
[20]
2000 Renegade 17 89 – – Renegade
2001 Always Will Be 50 – – –
2002 Crimson Thunder – – – – Crimson Thunder
Hearts on Fire 11 58 – –
2005 Blood Bound 5 – 85 – Chapter V: Unbent, Unbowed, Unbroken
2006 The Fire Burns Forever – – – – Threshold
Natural High 6 79 83 71
2007 Last Man Standing – – – –
2010 My Sharona – – – – No Sacrifice, No Victory
2011 One More Time – – – –
  • SWE: złota płyta[21]
 Infected
„–” pozycja nie była notowana.

Wideografia[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Pozycja na liście
DEU
[6] 		SWE
[7]
1999 The First Crusade (VHS, DVD)
  • Data: 9 sierpnia 1999
  • Wydawca: Nuclear Blast
 – –
2002 The Templar Renegade Crusades (VHS, DVD)
  • Data: 21 maja 2002
  • Wydawca: Nuclear Blast
 – –
2002 Hearts on Fire (DVD)
  • Data: 4 listopada 2002
  • Wydawca: Nuclear Blast
 – –
2003 One Crimson Night (DVD)
  • Data: 17 października 2003
  • Wydawca: Nuclear Blast
 – –
2008 Rebels With a Cause – Unruly, Unrestrained, Uninhibited (DVD)
  • Data: 27 czerwca 2008
  • Wydawca: Nuclear Blast
 71 15
„–” pozycja nie była notowana.

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Rok Kategoria Tytułem Nagroda Nota Źródło
1998 Årets hårdrock Glory to the Brave Grammis Nominacja [22]
2001 Renegade Nominacja [23]
2006 Årets hårdrock/metall Chapter V: Unbent, Unbowed, Unbroken Nominacja [24]
2007 Threshold Nominacja [25]
2010 Årets hårdrock No Sacrifice, No Victory Nominacja [26]
2012 Årets hårdrock/metall Infected Nominacja [27]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ HammerFall Band info. metalstorm.net. [dostęp 2016-07-24]. (ang.).
  2. ↑ a b Bryan Reesman: Hammerfall Biography. allmusic.com. [dostęp 2010-04-22]. (ang.).
  3. ↑ a b Encyclopaedia Metallum – HammerFall. metal-archives.com. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
  4. ↑ Hammerfall split with drummer Johansson. TeamRock, 2014-10-10. [dostęp 2015-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-25)]. (ang.).
  5. ↑ HAMMERFALL Parts Ways With Drummer ANDERS JOHANSSON. blabbermouth.net. [dostęp 2016-12-17]. (ang.).
  6. ↑ a b c d Chartverfolgung / Hammerfall / Longplay. musicline.de. [dostęp 2011-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-25)]. (niem.).
  7. ↑ a b c d HammerFall Swedish Charts. swedishcharts.com. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
  8. ↑ HammerFall Finnish Charts. finnishcharts.com. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
  9. ↑ a b HammerFall Austrian Charts. austriancharts.at. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
  10. ↑ a b HammerFall Swiss Charts. hitparade.ch. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
  11. ↑ HammerFall Belgian Charts. ultratop.be. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
  12. ↑ HammerFall French Albums Charts. lescharts.com. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
  13. ↑ HammerFall Oricon. oricon.co.jp. [dostęp 2011-08-14]. (jap.).
  14. ↑ HammerFall Billboard Charts. billboard.com. [dostęp 2019-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-29)]. (ang.).
  15. ↑ IFPI: Guld & Platina 2001. ifpi.se. [dostęp 2016-02-14]. (szw.).
  16. ↑ IFPI: Guld & Platina 2003. ifpi.se. [dostęp 2016-02-14]. (szw.).
  17. ↑ HammerFall Swedish Singles Charts. swedishcharts.com. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
  18. ↑ Chartverfolgung / Hammerfall / Single. musicline.de. [dostęp 2011-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-13)]. (niem.).
  19. ↑ HammerFall Swiss Singles Charts. hitparade.ch. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
  20. ↑ HammerFall Austrian Singles Charts. austriancharts.at. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
  21. ↑ IFPI SE: Guld & Platina 2011. ifpi.se. [dostęp 2016-02-14]. (szw.).
  22. ↑ Nominerade/vinnare – Grammis 1998. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).
  23. ↑ Nominerade/vinnare – Grammis 2001. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).
  24. ↑ Nominerade/vinnare – Grammis 2006. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).
  25. ↑ Nominerade/vinnare – Grammis 2007. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).
  26. ↑ Nominerade/vinnare – Grammis 2010. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).
  27. ↑ Nominerade/vinnare – Grammis 2012. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

HammerFall
Albumy studyjne
Minialbumy
Albumy koncertowe
Składanki i box sety
Wideo
Single
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hammerfall&oldid=72609099”