Halowe Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2008 – skok o tyczce kobiet – Wikipedia, wolna encyklopedia

Halowe Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2008
Złoty medal Złoty medal

Rosja Jelena Isinbajewa

Srebrny medal Srebrny medal

Stany Zjednoczone Jennifer Stuczynski

Brązowy medal Brązowy medal

Brazylia Fabiana Murer
Polska Monika Pyrek

Złota medalistka – Jelena Isinbajewa
Trzykrotna medalistka halowych mistrzostw świata – Monika Pyrek

Skok o tyczce kobiet – jedna z konkurencji rozegranych podczas XII Halowych Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce.

Wymagane minimum kwalifikacyjne do udziału w mistrzostwach świata wynosiło 4,40 m, w zawodach mogły wystąpić co najwyżej dwie zawodniczki z jednego kraju[1].

Eliminacje odbyły się 7 marca 2008, zaś finał rozegrano dzień później.

Zwyciężczyni – Rosjanka Jelena Isinbajewa zdobyła trzeci raz z rzędu złoto halowych mistrzostw świata, tym razem jednak przyszło jej to z większym trudem 2 i 4 lata wcześniej – jej rezultat był słabszy niż w poprzednich edycjach mistrzostw, a przed próbą na 4,75 m znajdowała się ona dopiero na 4. miejscu. Spośród dziesiątki lekkoatletów, którzy zdecydowali się bronić w Walencji tytułów wywalczonych w 2006 w Moskwie jedynie Meseret Defar oraz Isinbajewa ponownie sięgnęły po złote medale[2]. Dla Moniki Pyrek był to kolejny medal międzynarodowej imprezy, za to Jennifer Stuczynski oraz Fabiana Murer[3] po raz pierwszy znalazły się na podium światowej imprezy rangi mistrzowskiej. Był to zarazem pierwszy w XXI wieku konkurs na mistrzowskich zawodach, który rodaczka Isinbajewej – Swietłana Fieofanowa zakończyła bez medalu[4]. Drugi raz w historii konkursów tyczkarek na halowych mistrzostwach świata na podium znalazły się 4 zawodniczki – w 1999 brązowe medale zdobyły: Niemka Nicole Humbert oraz Węgierka Zsuzsanna Szabó[5].

Do mistrzostw nie zakwalifikowały się (przegrywając krajowe eliminacje) 2. i 6. zawodniczka z list światowych[6][7] – Rosjanka Julija Gołubczikowa, która zajęła dopiero 3. miejsce w mistrzostwach Rosji[8], oraz Niemka Carolin Hingst, która na mistrzostwach Niemiec nie zaliczyła żadnej wysokości[9].

Poz. - pozycja
AR - halowy rekord kontynentu | PB - rekord życiowy | SB - najlepszy wynik w sezonie
DNS - nie wystartowała | NM - brak zaliczonego skoku | o - skok zaliczony | x - skok spalony | - pominięcie wysokości | Q - awans z wynikiem | q - awans z miejsca
* wyniki podawane w metrach

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

W poniższej tabeli przedstawione są halowy rekord świata, najlepszy wynik na świecie w 2008, rekord halowych mistrzostw świata, halowy rekord Polski oraz halowe rekordy poszczególnych kontynentów z dnia 6 marca 2008 roku[10].

Rekord świata Rosja Jelena Isinbajewa (RUS) 4,95 m Donieck, Ukraina 16.02.2008
Listy światowe Rosja Jelena Isinbajewa (RUS) 4,95 m Donieck, Ukraina 16.02.2008
Rekord halowych mistrzostw świata Rosja Jelena Isinbajewa (RUS) 4,86 m Budapeszt, Węgry 06.03.2004
Rekord Polski Polska Anna Rogowska (POL) 4,80 m Liévin, Francja 05.03.2006
Rekord Afryki Południowa Afryka Elmarie Gerryts (RSA) 4,41 m Birmingham, Wielka Brytania 20.02.2000
Rekord Ameryki Południowej Brazylia Fabiana Murer (BRA) 4,66 m Paryż, Francja 23.02.2007
Rekord Ameryki Północnej,
Środkowej i Karaibów
Stany Zjednoczone Stacy Dragila (USA) 4,81 m Budapeszt, Węgry 06.03.2004
Rekord Azji Zhang Yingning (CHN) 4,64 m Szanghaj, Chiny 15.03.2007
Rekord Europy Rosja Jelena Isinbajewa (RUS) 4,95 m Donieck, Ukraina 16.02.2008
Rekord Australii i Oceanii Australia Kym Howe (AUS) 4,72 m Donieck, Ukraina 10.02.2007

Przebieg zawodów[edytuj | edytuj kod]

Runda kwalifikacyjna[edytuj | edytuj kod]

Do zawodów zgłoszono 16 zawodniczek z 10 krajów, na starcie nie stanęła ostatecznie reprezentantka Malezji Roslinda Samsu. Awans do finału gwarantował rezultat 4,55, jednak ponieważ tylko jedna zawodniczka pokonała tę wysokość to do finału awansowało 9 najlepszych tyczkarek kwalifikacji (według przepisów do finału powinno awansować 8 zawodniczek, jednak Naroa Agirre oraz Pavla Rybová zostały sklasyfikowane ex aequo na 8. pozycji, stąd awans pierwszej dziewiątki).

Lista startowa[edytuj | edytuj kod]

Kolejność startowa Numer startowy Imię i nazwisko Narodowość SB[11] PB[12] NR[13]
1. 58 Agirre, NaroaNaroa Agirre  Hiszpania 4,35 4,56 4,56
2. 20 Murer, FabianaFabiana Murer  Brazylia 4,61 4,66 4,66
3. 94 Battke, AnnaAnna Battke  Niemcy 4,50 4,50 4,70
4. 140 Samsu, RoslindaRoslinda Samsu  Malezja 4,10 4,10 4,10
5. 188 Isinbajewa, JelenaJelena Isinbajewa  Rosja 4,95 4,95 4,95
6. 237 Kuszcz, NatalijaNatalija Kuszcz  Ukraina 4,52 4,52 4,52
7. 103 Kiriakopulu, NikoletaNikoleta Kiriakopulu  Grecja 4,40 4,40 4,40
8. 165 Ansel, ElisabeteElisabete Ansel  Portugalia 4,40 4,40 4,40
9. 97 Hütter, JuliaJulia Hütter  Niemcy 4,60 4,60 4,70
10. 54 Hamáčková-Rybová, PavlaPavla Hamáčková-Rybová  Czechy 4,53 4,64 4,65
11. 186 Fieofanowa, SwietłanaSwietłana Fieofanowa  Rosja 4,71 4,85 4,95
12. 15 Costa, JoanaJoana Costa  Brazylia 4,00 4,11 4,66
13. 265 Stuczynski, JenniferJennifer Stuczynski  Stany Zjednoczone 4,71 4,72 4,81
14. 161 Rogowska, AnnaAnna Rogowska  Polska 4,62 4,80 4,80
15. 263 Schwartz, JillianJillian Schwartz  Stany Zjednoczone 4,64 4,64 4,81
16. 160 Pyrek, MonikaMonika Pyrek  Polska 4,67 4,76 4,80

Godzina rozpoczęcia: 17:00

Poz. Imię i nazwisko Narodowość 3,95 4,15 4,25 4,35 4,45 4,50 4,55 Rezultat Uwagi
1. Isinbajewa, JelenaJelena Isinbajewa  Rosja o 4,55 Q
2. Pyrek, MonikaMonika Pyrek  Polska o o 4,50 q
2. Battke, AnnaAnna Battke  Niemcy o o o 4,50 PB q
4. Stuczynski, JenniferJennifer Stuczynski  Stany Zjednoczone xo 4,50 q
4. Murer, FabianaFabiana Murer  Brazylia o o xo 4,50 q
6. Rogowska, AnnaAnna Rogowska  Polska xo xxo 4,50 q
7. Fieofanowa, SwietłanaSwietłana Fieofanowa  Rosja o 4,45 q
8. Agirre, NaroaNaroa Agirre  Hiszpania o o xo o xxo xxx 4,45 SB q
8. Hamáčková-Rybová, PavlaPavla Hamáčková-Rybová  Czechy o xo xxo xxx 4,45 q
10. Hütter, JuliaJulia Hütter  Niemcy xo o xxx 4,35
11. Schwartz, JillianJillian Schwartz  Stany Zjednoczone xo xxx 4,35
12. Ansel, ElisabeteElisabete Ansel  Portugalia o o o xxx 4,25
13. Costa, JoanaJoana Costa  Brazylia o xo xxx 4,15 PB
13. Kiriakopulu, NikoletaNikoleta Kiriakopulu  Grecja xo xxx 4,15
15 Kuszcz, NatalijaNatalija Kuszcz  Ukraina xxx NM

Runda finałowa[edytuj | edytuj kod]

Godzina rozpoczęcia: 18:30

Poz. Imię i nazwisko Narodowość 4,30 4,40 4,45 4,50 4,55 4,60 4,65 4,70 4,75 4,80 4,85 Rezultat
1 Isinbajewa, JelenaJelena Isinbajewa  Rosja o o xxx 4,75
2 Stuczynski, JenniferJennifer Stuczynski  Stany Zjednoczone o o o xo xxx 4,75 PB
2 Murer, FabianaFabiana Murer  Brazylia o o o o xxx 4,70 AR
2 Pyrek, MonikaMonika Pyrek  Polska o o o xxx 4,70 SB
5. Fieofanowa, SwietłanaSwietłana Fieofanowa  Rosja o o o xx– x 4,60
6. Rogowska, AnnaAnna Rogowska  Polska o xo x– xx– 4,55
7. Hamáčková-Rybová, PavlaPavla Hamáčková-Rybová  Czechy xxo xx– o xxx 4,50
8. Battke, AnnaAnna Battke  Niemcy o o xxx 4,45
9. Agirre, NaroaNaroa Agirre  Hiszpania xxo o xxx 4,40

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Minima kwalifikacyjne na stronie iaaf.org (ang.) [dostęp 6 marca 2010]
  2. Remanenty po Walencji. PZLA. [dostęp 2021-06-02]. (pol.).
  3. Fabiana Murer, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2010-04-08] (ang.).
  4. IAAF World Indoor Championships – Birmingham 2018, Statistics Handbook [online], IAAF, s. 150–151 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  5. IAAF WORLD INDOOR CHAMPIONSHIPS. GBRAthletics. [dostęp 2010-03-08]. (ang.).
  6. Według stanu sprzed halowych mistrzostw świata
  7. 2008 World Indoor Top 20. tilastopaja.eu. [dostęp 2020-03-29]. (ang.).
  8. NC Moskva RUS 8 - 10 February 2008 Indoor. tilastopaja.org. [dostęp 2010-03-14]. (ang.).
  9. NC Sindelfingen GER 23 - 24 February 2008 Indoor. tilastopaja.org. [dostęp 2010-03-14]. (ang.).
  10. Rekordy poszczególnych kontynentów na stronie iaaf.org (ang.) [dostęp 7 kwietnia 2010]
  11. Najlepszy wynik w sezonie 2008, według stanu na 6 marca 2008.
  12. Rekord życiowy, według stanu na 6 marca 2008.
  13. Halowy rekord kraju, według stanu na 6 marca 2008.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]