Halina Gabor – Wikipedia, wolna encyklopedia

Halina Gabor
Data i miejsce urodzenia

23 września 1932
Karłubiec

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski seniorów
złoto Olsztyn 1954 bieg przełajowy (1 km)
złoto Gorzów Wlkp. 1955 bieg przełajowy (1,5 km)
złoto Zabrze 1956 bieg na 800 m
złoto Opole 1956 bieg przełajowy (1,5 km)
złoto Skarżysko-Kamienna 1957 bieg przełajowy (1,5 km)
srebro Warszawa 1954 bieg na 800 m
srebro Łódź 1955 bieg na 400 m
srebro Łódź 1955 bieg na 800 m
srebro Poznań 1957 bieg na 800 m

Halina Gabor, po mężu Steinhoff (ur. 23 września 1932 w Karłubcu (ob. dzielnica Gogolina)[1]) – polska lekkoatletka, specjalizująca się w biegu na 800 m i biegach przełajowych, mistrzyni i reprezentantka Polski.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Była zawodniczką Włókniarza Prudnik (1953), Włókniarza Otmęt (1954-1956) i Silesii Otmęt (1957-1958)[1].

Na mistrzostwach Polski seniorów wywalczyła dziewięć medali - pięć złotych (na 800 metrów w 1956, w biegach przełajowych w 1954, 1955, 1956 i 1957) i cztery srebrne (w biegu na 400 metrów w 1955, w biegu na 800 metrów w 1954, 1955, 1957)[1].

W latach 1954-1957 wystąpiła w dziewięciu meczach międzypaństwowych, odnosząc jedno zwycięstwo indywidualne[1].

Trzykrotnie poprawiała rekord Polski w biegu na 800 metrów (2:15,4 - 30.06.1954, 2:11,6 - 27.05.1956, 2:09,1 - 13.09.1956), była także rekordzistką Polski w sztafecie 10 x 100 metrów (2:09,5 - 4.11.1956) i 3 x 800 metrów (6:53,0 - 4.11.1956)[1].

W 1956 została sklasyfikowana na 9. miejscu w rankingu Track and Field News.

Od 1981 przebywa w Niemczech[1].

Lekkoatletką i piłkarką ręczną była jej starsza siostra Gertruda Gabor (ur. 1930).

Rekordy życiowe: 400 metrów - 58,3 (11.09.1955), 800 metrów - 2:09,1 (13.09.1956)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Henryk Kurzyński i Komisja Statystyczna PZLA: Polska lekkoatletyka 1945-1960. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, październik 2014, s. 237. ISBN 978-83-64544-06-4.