HMS Renown (1916) – Wikipedia, wolna encyklopedia

HMS Renown
Ilustracja
HMS „Renown” operuje wraz z francuskim pancernikiem „Richelieu” (na lewo) i brytyjskim pancernikiem HMS „Valiant” (na prawo) na Oceanie Indyjskim 12 maja 1944 r. Zdjęcie wykonano z amerykańskiego samolotu.
Historia
Stocznia

Fairfield Shipbuilding & Engineering Co. Ltd.

Położenie stępki

25 stycznia 1915

Wodowanie

4 marca 1916

 Royal Navy
Wejście do służby

20 września 1916

Los okrętu

złomowany 1948

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

32 000 t

Długość

242,23 m

Szerokość

27,4 m

Zanurzenie

9,7 m

Napęd
turbiny parowe o mocy 120 000 KM
Prędkość

31 węzłów

Uzbrojenie
6 dział kalibru 381 mm,
20 dział kal. 114 mm,
24 dział kal. 40 mm
Wyposażenie lotnicze
4 Supermarine Walrus
Załoga

1180 oficerów, podoficerów i marynarzy

HMS Renownbrytyjski krążownik liniowy typu Renown z okresu I i II wojny światowej, wybudowany w 1916. Bliźniaczą jednostką był HMS „Repulse”.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1914 ponownie Pierwszym Lordem Admiralicji został John Fisher, który był zwolennikiem budowy krążowników liniowych – uzbrojonych jak pancerniki, szybkich i słabo opancerzonych okrętów. Jedną z jego pierwszych decyzji była zmiana projektu dwóch planowanych pancerników typu Revenge na krążowniki liniowe. Dzięki temu powstały dwie jednostki: HMS „Renown” i HMS „Repulse”.

Stępkę pod HMS „Renown” położono w stoczni Fairfield Shipbuilding & Engineering Co. Ltd. w Govan w Glasgow 25 stycznia 1915. Wodowanie miało miejsce 4 marca 1916, wejście do służby 20 września 1916. Okręt wszedł zbyt późno do służby, żeby wziąć udział w bitwie jutlandzkiej i do końca wojny służył w rejonie Morza Północnego. Na jego pokładzie służył w tym czasie jako nawigator późniejszy pierwszy Lord Admiralicji John Cunningham.

W 1920 okręt z Księciem Walii na pokładzie udał się w rejs do Australii i Nowej Zelandii. W latach 1923–1926 „Renown” był poddany remontowi i przebudowie, w wyniku czego znacznie wzmocniono jego ochronę przeciwko atakom torpedowym i pociskom artylerii głównej przeciwnika. W 1927 okręt ponownie odwiedził Australię i Nową Zelandię.

W 1937 rozpoczęła się kolejna modernizacja okrętu, w wyniku której znacznemu wzmocnieniu uległo uzbrojenie przeciwlotnicze, wzmocniono ochronę przeciwtorpedową, a także dodano nowe katapulty z samolotami rozpoznawczymi. Przebudowę zakończono we wrześniu 1939.

II wojna światowa[edytuj | edytuj kod]

HMS „Renown” we Fremantle, 24 maja 1927

W grudniu 1939 „Renown” został skierowany na południowy Atlantyk w celu poszukiwania niemieckiego krążownika „Admiral Graf Spee”. W kwietniu 1940 osłaniał stawianie min w pobliżu wybrzeży Norwegii. 9 kwietnia doszło do spotkania z niemieckimi pancernikami „Scharnhorst” i „Gneisenau”. „Gneisenau” otrzymał 3 bezpośrednie trafienia, co zmusiło niemieckie okręty do wycofania się. W 1941 wziął udział w operacji przeciwko pancernikowi „Bismarck”.

W latach 1942–1943 działał w rejonie Oceanu Indyjskiego. W latach 1944–1945 operował z baz w Cejlonie. Był jednym z 3 krążowników liniowych, które przetrwały II wojnę światową. Po wojnie był wykorzystywany jako hulk szkolny. W 1948 został sprzedany na złom.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]