Guillaume Raynal – Wikipedia, wolna encyklopedia

Guillaume Raynal

Guillaume-Thomas Raynal

Data i miejsce urodzenia	12 kwietnia 1713 Lapanouse
Data śmierci	6 marca 1796
Zawód, zajęcie	pisarz, historyk, filozof
Multimedia w Wikimedia Commons

Guillaume Raynal, właściwie Guillaume-Thomas Raynal (ur. 12 kwietnia 1713 w Lapanouse, zm. 6 marca 1796) – francuski prezbiter, historyk, pisarz i filozof, przedstawiciel oświecenia.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek jezuitów, wstąpił do Towarzystwa Jezusowego w Rodez i po święceniach kapłańskich pełnił funkcję preceptora w Clermont-Ferrand a potem w Tuluzie do roku 1746. Opuścił wtedy zgromadzenie z nieznanych powodów i udał się do Paryża gdzie służył przez okres jako kapłan i preceptor w Kościele św. Sulpicjusza, wśród elitarnych rodzin. Z czasem oddalił się od kapłaństwa i uczęszczał do salonów literackich Madame de Tencin oraz Madame Geoffrin.

Był związany ze środowiskiem encyklopedystów. Potępiał nietolerancję religijną. Krytykował postępowanie kleru i władz wobec ludności kolonii w Indiach i na Karaibach. Zaliczał się do grona abolicjonistów. Był członkiem Royal Society w Londynie.

Ważniejsze prace Raynala:

• L'Histoire du stathoudérat (1748)
• L'Histoire du parlement d’Angleterre (1748)
• Anecdotes historiques (1753)
• L'Histoire philosophique et politique des établissements et du commerce des Européens dans les deux Indes (1770)^[1] – skróc. wyd. pol. w 1776 Historia Indii Wschodnich skrócona w tłum. Tadeusza Podleckiego

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Encyklopedia PWN, Tom 3, Warszawa 1991, s. 131.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• strona poświęcona twórczości