French
DeutschGubernia inflancka – Wikipedia, wolna encyklopedia
| gubernia | |||
| (1713) 1721–1917 | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Siedziba | |||
| Powierzchnia | 47 030,87 km² | ||
| Populacja (1897) • liczba ludności |
| ||
| • gęstość | 27,7 os./km² | ||
| Szczegółowy podział administracyjny | |||
| Liczba ujezdy | 9 | ||
Położenie na mapie Rosji  | |||
| 56,947500°N 24,106944°E/56,947500 24,106944 | |||
Gubernia inflancka (liwońska) (ros. Лифляндская губерния, łot. Vidzemes guberņa, est. Liivimaa kubermang, niem. Livländisches Gouvernement) – jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego (gubernia), położona w północnej części obecnej Łotwy (Liwonii) i południowej Estonii. Powierzchnia guberni wynosiła 47 030,87 km², stolicą guberni była Ryga.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Początkowo gubernia nosiła nazwę ryskiej, od miasta stołecznego Rygi (ros. Рижская губерния, łot. Rīgas guberņa). W praktyce powstała 28 lipca 1713 z przekształcenia szwedzkiej Liwonii, zdobytej w wojnie północnej. De iure Rosja uzyskała teren traktatem z Nystad w 1721. Nazwę guberni inflanckiej wprowadzono w 1796. Po rewolucji lutowej północną, zdominowaną przez Estończyków część guberni przekazano guberni estońskiej, tworząc Autonomiczną Gubernię Estońską.
Do końcowych lat XIX wieku, mimo nastania oficjalnego panowania rosyjskiego, gubernia nie była rządzona przez Rosję, ale przez bałtyckich Niemców reprezentowanych w Radzie Regionalnej (tzw. Landtag)[1].
Na mocy traktatu brzeskiego z 3 marca 1918 Rosja wycofała się z tych terenów, oddając je w gestię Rzeszy Niemieckiej.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
W 1897 ludność guberni wynosiła 1 310 670 osób, gubernia w początkach XX w. była podzielona na 9 ujezdów.
Ludność w ujezdach według deklarowanego języka ojczystego 1897[2][edytuj | edytuj kod]
| Ujezd | Łotysze | Estończycy | Niemcy | Rosjanie | Żydzi | Polacy | Litwini |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Gubernia ogółem | 43,4% | 39,9% | 7,6% | 5,2% | 1,8% | 1,2% | … |
| Walkijski | 87,9% | 7,2% | 2,1% | 1,3% | 1,1% | … | … |
| Wendeński | 94,4% | … | 3,5% | 1,0% | … | … | … |
| Werroski | 3,5% | 92,7% | 2,0% | 1,4% | … | … | … |
| Wolmarski | 93,3% | 3,2% | 2,0% | … | … | … | … |
| Parnawski | … | 94,0% | 3,7% | 1,1% | … | … | … |
| Ryski | 58,2% | 1,1% | 18,2% | 11,9% | 4,7% | 3,5% | 1,6% |
| Feliński | … | 97,1% | 1,8% | … | … | … | … |
| Ozylski | … | 95,5% | 2,6% | … | … | … | … |
| Dorpacki | … | 86,8% | 4,4% | 7,2% | … | … | … |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ The Baltic States and Their Region, David James Smith, Amsterdam: Rodopi, 2005, ISBN 978-90-420-1666-8, OCLC 70698387.
- ↑ Pierwszy powszechny spis ludności Imperium Rosyjskiego 1897 – Gubernia inflancka – ludność według deklarowanego języka ojczystego.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Inflanty szwedzkie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 286.
|
