Grupa gubińska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kultury archeologiczne okresu przedrzymskiego epoki żelaza (600 lat p.n.e. – I w. p.n.e.)

     grupy nordyckie

     kultura jastorfska

     grupa Harpstedt-Nienburg

     plemiona celtyckie

     kultura przeworska

     grupa gubińska

     kultura oksywska

     kultura wschodniobałtycka strefy leśnej

     kultura kurhanów zachodniobałtyjskich

     kultura zarubiniecka

     grupy estońskie

     grupy trackie

     kultura Poieneşti-Lukaševka

Grupa gubińska – grupa kultury jastorfskiej, ukształtowała się w tym samym okresie co grupa nadodrzańska.

Stanowiska tej kultury znaleziono w dolnym biegu Nysy Łużyckiej na lewym brzegu Odry. Ludność chowała zmarłych w grobach popielnicowych, nakrywanych misą lub kamieniem. Wyposażano ich w zestawy podobne jak u grupy nadodrzańskiej tj. w ozdoby i części stroju z brązu. Grupa gubińska wykazuje znaczne różnice w stosunku do kultury przeworskiej (być może spowodowane różnicami kulturowymi, pochodzeniem). Zanik stanowisk tej kultury datowany jest na fazę A2 młodszego okresu przedrzymskiego (I poł. I w. p.n.e.) a spowodowany był ekspansją ludności Europy Środkowej na zachód oraz południe.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Prahistoria Ziem Polskich, tom IV pod redakcją W. Hensla Wydawnictwo PAN, Ossolineum, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk, 1979.
  • Wielka Historia Polski, tom I Najdawniejsze dzieje ziem polskich (do VII w.), Piotr Kaczanowski, Janusz Krzysztof Kozłowski, wyd. Fogra Kraków 1998