Groningen – Wikipedia, wolna encyklopedia

Groningen
Gronings: Grunn lub Grunnen
Ilustracja
Herestraat w Groningen
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Holandia

Prowincja

 Groningen

Burmistrz

Peter den Oudsten

Powierzchnia

83,69 km²

Populacja (2012)
• liczba ludności
• gęstość


183 147
2188 os./km²

Nr kierunkowy

050

Kod pocztowy

9700-9749

Plan Groningen
Położenie na mapie Groningen
Mapa konturowa Groningen, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Groningen”
Położenie na mapie Holandii
Mapa konturowa Holandii, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Groningen”
Ziemia53°13′N 6°34′E/53,216667 6,566667
Strona internetowa
Uniwersytet

Groningen (wym. ['ɣroːnɪŋə(n)]) – miasto w północnej Holandii, stolica prowincji o tej samej nazwie. W 2004 roku miasto liczyło ponad 179 tys. mieszkańców. Zespół miejski zajmuje obszar 76,77 km² i oprócz Groningen obejmuje jedenaście miejscowości.

W badaniach poziomu zadowolenia mieszkańców ze swojego miasta przeprowadzonych jesienią 2006 r. na zlecenie Komisji Europejskiej najwyższy poziom zadowolenia stwierdzono wśród mieszkańców Groningen (Badanie objęło ponad 37 tys. osób z 75 miast)[1].

Edukacja[edytuj | edytuj kod]

W Groningen znajduje się renomowany uniwersytet (nid. Rijksuniversiteit Groningen)[2]. Został założony w 1614 roku i jest jednym z najstarszych oraz największych uniwersytetów w Holandii. Z uniwersytetem w Groningen związani byli między innymi: matematyk i fizyk Johann Bernoulli, historyk Johan Huizinga oraz pisarz Willem Frederik Hermans, który w latach 1958-1973 wykładał tam geografię fizyczną, a także laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki z 1953, Frits Zernike.

Kultura[edytuj | edytuj kod]

W 2000 roku w Groningen działalność rozpoczęła tworząca muzykę drum'n'bass grupa Noisia[3].

Sport[edytuj | edytuj kod]

Klub piłkarski FC Groningen (stadion Euroborg) gra w Eredivisie – najwyższej klasie rozgrywkowej.

Transport[edytuj | edytuj kod]

Podobnie jak w większości holenderskich miast komunikacja w Groningen opiera się głównie na transporcie samochodowym wraz ze znacznym udziałem ruchu rowerowego[4].

Środek transportu Udział w podróżach
Samochód (kierowca) 30%
Samochód (pasażer) 14%
Samochód (razem) 44%
Pieszo 15%
Rower 31%
Transport zbiorowy 10%

Infrastruktura dla pieszych i rowerzystów[edytuj | edytuj kod]

Od wielu lat przeprowadzane są działania mające zwiększyć udział pieszych i rowerzystów w transporcie. W tym celu większość historycznego centrum miasta jest zamknięta dla samochodów, część dróg została przekształcona w deptaki z dopuszczonym ruchem rowerowym, a całe miasto oplecione jest siecią dróg i pasów rowerowych.

Infrastruktura kolejowa[edytuj | edytuj kod]

W Groningen są trzy stacje kolejowe:

Przejazdy są obsługiwane przez firmy Nederlandse Spoorwegen oraz Arriva.

Pociągi odjeżdżają w kierunkach:

Infrastruktura drogowa[edytuj | edytuj kod]

Od południowej strony autostrada A7 łączy Groningen z Zaandam (przedmieścia Amsterdamu) oraz z granicą z Niemcami. Kończąca się na obrzeżach miasta autostrada A28 prowadzi do Utrechtu trasą przez Zwolle i Amersfoort.

Przez Groningen przebiegają także drogi N7, N46, N355, N361, N370.

Bazylika św. Marcina

Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gazeta Wyborcza/Stołeczna z 30 lipca 2007 - http://warszawa.wyborcza.pl/warszawa/1,34862,4352275.html?skad=rss
  2. Rijksuniversiteit Groningen (University of Groningen). www.moveonnet.eu. [dostęp 2014-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-02)]. (ang.).
  3. Noisia z setem z ostatniego "Noisia Invites" w Groningen [online], muno.pl [dostęp 2021-10-15].
  4. European Platform on Mobility Management (Groningen) - https://web.archive.org/web/20120630090150/http://www.epomm.eu/tems/result_city.phtml?city=77&map=1

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]